Το Κέντρο Πολιτισμού Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος είναι ένα έργο που δημιουργήθηκε με τη φιλοδοξία να γίνει το κέντρο της εκπαιδευτικής και πολιτιστικής ζωής της σύγχρονης πόλης των Αθηνών.

Ο αρχιτέκτονας Renzo Piano, που ανέλαβε την διεκπεραίωση του έργου, συνομιλεί διαλεκτικά με το παρελθόν και αντλεί στοιχεία από την πόλη των Αθηνών της κλασικής εποχής. Δημιουργεί έναν τεχνητό λόφο στην κορυφή του οποίου τοποθετεί το Lighthouse. Έτσι, προκύπτει ένα σημείο αναφοράς και προσανατολισμού για τη σύγχρονη πόλη σε αντιστοιχία με τον ιερό βράχο της Ακρόπολης, που προϋπήρχε. Ταυτόχρονα εξασφαλίζεται η θέα προς τη θάλασσα και τον αστικό ιστό της πόλης, στοιχεία που ενισχύουν τη σημασία της ύπαρξης του λόφου.  Στη σύνθεση του έργου κυρίαρχο ρόλο έχει και η Αγορά, ένας προαύλιος χώρος συνάθροισης που προετοιμάζει τον επισκέπτη για τη μετάβασή του στον χώρο της Βιβλιοθήκης και της Εθνικής Λυρικής Σκηνής.

Ο R. Piano, έχοντας ως στόχο να φέρει τον άνθρωπο όχι μόνο σε επαφή με τους συνανρθώπους του αλλά και με τη φύση,  αξιοποιεί τα στοιχεία του περιβάλλοντος, τα φυσικά δεδομένα της πόλης, εντοπίζει τις ελλείψεις της και προσπαθεί να τις συμπληρώσει. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί το πάρκο, η έκταση του οποίου καταλαμβάνει το 85% της συνολικής επιφάνειας. Το πάρκο αποτελεί έναν ευχάριστο χώρο πρασίνου, προσβάσιμο για όλους τους κατοίκους της πόλης. Επιπλέον, κατά μήκος του κτιριακού συγκροτήματος εντάσσει το υγρό στοιχείο, δημιουργώντας ένα τεχνητό κανάλι νερού,  με σκοπό να αυξήσει τη ζωτικότητα του χώρου και να δημιουργήσει στον επισκέπτη την αίσθηση ότι βρίσκεται δίπλα στη θάλασσα.         

Δημιουργείται έτσι στην πόλη της Αθήνας, στην περιοχή του Φαλήρου, ένας σύγχρονος πυρήνας, ένα νέο κέντρο που εμπνέεται από το ιστορικό παρελθόν της πόλης, αντλεί στοιχεία από αυτό και τα εντάσσει στη σύγχρονη αρχιτεκτονική.