Η έννοια της μονιμότητας είναι σχετική στις αρχές του 21ου αιώνα. Το οικονομικό σύστημα παίζει καταλυτικό ρόλο στον τρόπο που αναπτύσσονται οι πόλεις, ταυτόχρονα όμως ο σχεδιασμός τους μπορεί να επηρεάσει την οικονομία τους. Η εποχή και οι εξελίξεις απαιτούν την επανεξέταση αυτού του σταθερού κτιριακού αποθέματος, και την ένταξη των χωρικών μεταβλητών, του χρόνου και του πεδίου πιθανοτήτων στο σχεδιασμό. Από την μικροκλίμακα μέχρι την πόλη, έννοιες, όπως η μονιμότητα, που γίνεται αντιληπτή συνήθως ως απόλυτη κατάσταση, μέχρι την αφαίρεση και την αποσυναρμολόγηση, υπάρχει χώρος για διεύρυνση και ενσωμάτωση των εργαλείων αυτών. Η μελέτη επιχειρεί να προσεγγίσει τις έννοιες αυτές μέσα απο τρεις ενότητες: Αρχικά εξετάζεται η έννοια της μονιμότητας, αποσυνδεδεμένη από τον τόπο και με διαφορετικές προοπτικές, επανπροσδιορίζοντας τον τρόπο που την αντιλαμβανόμαστε, με τη διάκρισή της σε τέσσερις σφαίρες, αυτές της απόλυτης και σχετικης, και της στατικής και δυναμικής. Στη συνέχεια, μεταφερόμαστε στην Ιαπωνία, όπου γίνεται αναφορά στον τρόπο προσέγγισης του σχεδιασμού, από την παραδοσιακή αρχιτεκτονική και την πρακτική του Ise Grand Shrine, στο Μεταβολιστικό κίνημα της δεκαετίας του 1960 και το υλοποιημένο έργο του Naga­kin Capsule Tower, μέχρι το γραφείο των Atelier Bow Wow σήμερα και την προσέγγιση της πόλης του Τόκυο, καθως και ένα πρότζεκτ τους μικρότερης κλίμακας, το BMW Guggen­heim Lab. Στο τρίτο κεφάλαιο, αποτυπώνονται οι ιδέες που επικράτησαν στη Δύση γύρω από τις έννοιες της εφήμερης ή προσαρμοζόμενης αρχιτεκτονικής, καθώς και τα σύγχρονα δεδομένα, με μεταβολές στην τεχνολογία, τον εργασιακό χώρο και ευρύτερα στο κοινωνικό-οικονομικό πλαίσιο να επηρεάζουν τον τρόπο που αντιλαμβανόμαστε τα πράγματα. Ενώ η λογική της ανανέωσης, της αναδιαμόρφωσης και της αντικατάστασης είναι παρούσα στο σύγχρονο κόσμο σε μικρότερες κλίμακες, καθώς όλα πλέον κινούνται με ταχείς ρυθμούς και οι αλλαγές στο υλικό μας περιβάλλον είναι ραγδαίες, υπάρχει δισταγμός στην αντιμετώπιση της ανανέωσης στη ευρύτερη κλίμακα της πόλης. Τέλος, το παράδειγμα της Βαρκελώνης ως αστική ανανέωση ήταν μια προσπάθεια αναβάθμισης της ποιότητας της αστικής ζωής, με τακτικές αφαίρεσης κτιριακού όγκου, μια στρατηγική ανανέωσης που διαρκεί δεκαετίες.