Μετά την Αραβική Άνοιξη και το ξέσπασμα του συριακού εμφύλιου, σημαντικά μνημεία της Μέσης Ανατολής και της Βόρειας Αφρικής πρωταγωνιστούν στις κοινωνικοπολιτικές εξελίξεις, ενώ πολλές αρχαίες πόλεις γίνονται πεδία μάχης.

Μια από αυτές είναι η αρχαία Παλμύρα της κεντρικής Συρίας. Αν και η πόλη έχει καταστραφεί και λεηλατηθεί πολλές φορές στο παρελθόν, οι πρόσφατες φθορές στα μνημεία, από τις πολεμικές συγκρούσεις και, κυρίως, από τις προγραμματισμένες επιδρομές του Ισλαμικού Κράτους, μετά το 2015, έχουν προκαλέσει τη διεθνή κατακραυγή.

Τα δυτικά κράτη και οι παγκόσμιοι οργανισμοί πρωτοστατούν στις εκστρατείες διάσωσης της πόλης, ώστε να σταματήσει η βεβήλωση του πολιτισμού. Με όχημα τα σύγχρονα τεχνολογικά συστήματα τρισδιάστατης εκτύπωσης, υπόσχονται την ανέγερση της πόλης. Η μεταφορά της στον ψηφιακό κόσμο, την καθίσταται αβεβήλωτη και αθάνατη.

Ωστόσο, βεβηλώνω δε σημαίνει μόνο παραβιάζω και καθιστώ ένα χώρο που, προηγουμένως, ήταν ιερός, διαθέσιμο για ανθρώπινη χρήση. Σύμφωνα με έναν άλλο ορισμό, σημαίνει και το αντίστροφο.

Στο όνομα της γνώσης, της ανάπτυξης των επιστημών, και της πολιτισμικής διάσωσης, σήμερα, η αρχαία Παλμύρα υπόκειται σε συνεχείς τροποποιήσεις, προκειμένου να ενσαρκώσει τους ηγεμονικούς συμβολισμούς, και να γίνει ένα αντιπροσωπευτικό σύμβολο της δυτικής ανωτερότητας. Η πόλη «εξεικονίζεται» και ιεροποιείται. Πλέον, δεν είναι, παρά μία, από τις χιλιάδες αναπαραστάσεις της.

Η επιλεκτική διατήρηση του παρελθόντος, από τη Δύση, μέσα από την στρατηγική επέμβαση στη μνημειακή αρχιτεκτονική, οδηγεί στην παραγωγή μιας κατασκευασμένης ιστορικής αφήγησης και ενός εικονικού πολιτισμού, τόσο με την έννοια του εικονιστικού, όσο και με την έννοια του πλασματικού.

Τα εντυπωσιακά τρισδιάστατα αντίγραφα, των μνημείων της πόλης, αποκαθιστούν επιφανειακά τις αξίες του δυτικού πολιτισμού, που γκρέμισε ο πόλεμος, και συντελούν στην διάνοιξη νέων εμπορικών δρόμων, από τα πρώην αποικιοκρατικά κράτη.

Τόσο τα βίντεο της καταστροφής, όσο και οι εικόνες της ανακατασκευής αποδεικνύουν αυτή, ακριβώς, την εικονική διάσταση του πολιτισμού, και αποτελούν τις δύο όψεις της βεβήλωσης.