Σύγχρονος χορός είναι το όνομα που δίνεται σε μια ομάδα μορφών χορού του 20ού αιώνα. Είναι μια συλλογή αναπτυσσόμενων συστημάτων και μεθόδων με αφετηρία το μοντέρνο χορό. Οι απαρχές του μοντέρνου χορού τοποθετούνται χρονικά στα τέλη του 19ουαιώνα και πολλά από τα στοιχεία που χαρακτηρίζουν το μεταμοντερνισμό στην τέχνη και στην αρχιτεκτονική εμφανίζονται και στις φόρμες αυτού. Στην Ελλάδα η ιστορία του σύγχρονου χορού ξεκινά στις αρχές του 20ου αιώνα με την άφιξη της Isadora Duncan, η οποία χορεύει και διδάσκει χορούς εμπνευσμένους από την αρχαιότητα.
   Ένα χαρακτηριστικό γνώρισμα του σύγχρονου χορού είναι ο πειραματισμός του χωρικού πλαισίου στο οποίο εντάσσεται η χορογραφία. Συχνά ο χορογράφος δεν επιθυμεί να αναπαράγει τη συμβατική διάταξη που ακολουθείται στο σχεδιασμό των θεάτρων. Ένας χώρος με χαρακτηριστικά την ευελιξία στις επιλογές χωροθέτησης της σκηνής και την εξωστρέφεια μέσω της μορφής του, που ταυτόχρονα θα αποτελέσει πόλο έλξης ομάδων από την Ελλάδα αλλά και το εξωτερικό, απουσιάζει στη χώρα μας. Η παρούσα διπλωματική εργασία σκοπό έχει το σχεδιασμό μιας τέτοιας αρχιτεκτονικής πρότασης, η οποία θα φέρει το όνομα ‘Κέντρο Σύγχρονου Χορού’.
   Το σημείο εγκατάστασης της πρότασης βρίσκεται στην περιοχή Γκάζι και περιβάλλεται, από τις τρεις πλευρές του, από τις οδούς Πειραιώς, Ιάκχου και Ορφέως με αποτέλεσμα να εξασφαλίζεται η εύκολη πρόσβαση σε αυτό, η ορατότητά του από τους διερχομένους και η διαμπερότητα των κινήσεων μέσα σε αυτό.
   Το υλικό μέσο με το οποίο ξεκίνησε η έρευνα γύρω από το σώμα και τις χωρικές ποιότητες που δημιουργεί στον σύγχρονο χορό, ήταν μία συλλογή από βιντεοσκοπημένες χορογραφίες. Μετά την ανάγνωση αυτών των χορογραφιών αποσπάστηκαν στιγμιότυπα (καρέ) δημιουργώντας ένα αρχείο "παγωμένων" κινήσεων και στάσεων. Από αυτή τη διαδικασία αντλήθηκαν τρεις κατηγορίες: τα “contacts”, οι ακραίες στάσεις του σώματος, και οι κινήσεις του με το κέντρο βάρους εκτός του άξονά του. Κάποια από αυτά τα παραδείγματα, οδήγησαν σε σκίτσα και αναπαραστατικές μακέτες ώστε να αρχίσει μία αφαίρεση πληροφοριών και αποκωδικοποίηση στοιχείων. Μεταφράζοντας το σώμα σε ένα γραμμικό στοιχείο, το οποίο αντιστοιχεί στον άξονά του, προέκυψε ένα πρόπλασμα, μέσω του οποίου άρχισαν να γίνονται ορατές κάποιες χωρικές ποιότητες. Σύμφωνα με τις λειτουργικές ανάγκες ενός Κέντρου Σύγχρονου Χορού που έχει στόχο να φιλοξενεί παραστάσεις, φεστιβάλ και προβολές videodance διαμορφώθηκε ένα πρόγραμμα που περιλαμβάνει, μεταξύ άλλων, χώρο προς διαμόρφωση συνδυασμών μεταξύ σκηνής και θεατών (με δυνατότητα προβολής videodance), αρχείο videodance, αίθουσα για πρόβες, αίθουσες, ατομικής και περιορισμένου αριθμού ατόμων, προβολής videodance και χώρους διοίκησης. Η αίσθηση της κίνησης που μπορεί να εμπεριέχεται σε ένα στατικό μέλος εντάχθηκε στα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του οικοπέδου, και αποτέλεσε την αφετηρία για τη διερεύνηση σχέσεων ανάμεσα στις παραπάνω χρήσεις, με γνώμονες τη λειτουργικότητα και τη συνέπεια στην κεντρική ιδέα. Το Κέντρο Σύγχρονου Χορού που προτείνεται αποτελείται από τρία κτίρια, τα οποία διατάσσονται περιμετρικά ενός περιβάλλοντα χώρου και δημιουργούν ένα, οπτικά και λειτουργικά, συνεχές σύνολο πρότασης.