Οι μαζικές μετακινήσεις πληθυσμών δεν αποτελούν μόνο ένα σύγχρονο γεγονός, αλλά ένα διαχρονικό φαινόμενο που εμφανίζεται όταν κάποιες συνθήκες το ευνοούν. Η περίπτωση μιας οξυμένης κοινωνικοπολιτικής κατάστασης, η οικονομική κρίση και η πιο ακραία περίπτωση ενός πολέμου (όπως αυτή που συμβαίνει στις μέρες μας) ή μιας δικτατορίας είναι οι πιο συνήθεις αιτίες της προσφυγής σε άσυλο και της μετανάστευσης σε άλλες χώρες.

Παρατηρώντας κανείς αυτή την κατάσταση, βλέπει χιλιάδες ανθρώπους σε κατάσταση αναμονής, χωρίς αξιοπρεπείς συνθήκες διαβίωσης να αγγίζουν τα όριά τους, και μικρές επαρχίες να επωμίζονται βάρη δυσανάλογα με το μέγεθός τους.

Από αρχιτεκτονική άποψη, αυτή είναι σίγουρα μια κατάσταση που δε μπορεί να περάσει απαρατήρητη, και μια πρόκληση για αποτελεσματικό σχεδιασμό οικισμών που να ανταποκρίνεται στις βασικές ανάγκες των συγκεκριμένων ανθρώπων, δίνοντάς τους τη δυνατότητα για περισσότερη οικειοποίηση και προσαρμογή στις προσωπικές τους ανάγκες σε βάθος χρόνου.

Αποτέλεσμα, μιας νοητικής διαδικασίας που στόχο είχε να προτείνει ακριβώς αυτό, είναι η δημιουργία μιας μεθόδου ικανής να προσαρμοστεί σε πολλά διαφορετικά οικόπεδα και περιβάλλοντα, και να αναπτύσσεται σε διαφορετικές κλίμακες. Βασική πρόταση της παρούσας διπλωματικής, είναι ένας οικισμός για 250 πρόσφυγες και μετανάστες, με 56 κατοικίες για οικογένειες και άτομα. Η αναλογία των δύο περιπτώσεων στην πρόταση έχει υπολογιστεί με βάση τα στατιστικά δεδομένα.

Έχουν μελετηθεί σε βάθος, το δωμάτιο, η κατοικία και ο οικισμός, και έχουν δημιουργηθεί και κάποιες παραλλαγές της βασικής πρότασης, η μια εκ των οποίων αναφέρεται σε 1000 άτομα, περιλαμβάνει επιπλέον μελέτη για κοινόχρηστες λειτουργίες όπως σχολείο, θρησκευτικό χώρο, κέντρο υγείας και γραφεία οργάνωσης.