Όλα ξεκινούν από μια βαθιά ανάγκη του ανθρώπου να αναζητήσει ένα νέο σωματικό παράδειγμα. Η πορεία του όμως για το κυνήγι ενός συνολικού προτύπου, δεν αποτελούσε πάντα μια ευμενή συνθήκη. Δεν είναι λίγες οι φορές που ο ίδιος επιχείρησε να θέσει όρια στο σώμα του, ξεφεύγοντας από τον εαυτό του. Χρησιμοποιώντας το ένδυμα ως εργαλείο, προκαλεί δυσφορία και πόνο στο σώμα, το οποίο παραμορφώνεται, προκειμένου να αγγίξει την επιθυμητή μορφή. Σε αυτό το σημείο, ο παραλληλισμός της μόδας με τον τομέα της ιατρικής είναι αναπόφευκτος· και οι δυο αποτελούν μορφές «εξορθολογιστικών» διαδικασιών, προσπαθώντας να ορίσουν το φυσικό και το αφύσικο, το υγιές και το παθογόνο, το ιδανικό και το τέρας. Είτε ο άνθρωπος χρησιμοποιεί το ένδυμα, είτε ένα ιατρικό εργαλείο, επεμβαίνει στο σώμα του και το αλλάζει· η ιματίασις, είναι η πρακτική της παραμόρφωσης του σώματος μέσα από το ένδυμα. Η παρούσα ερευνητική εργασία μελετά τους τρόπους με τους οποίους αυτή προσδίδει νέες ιδιότητες στο σώμα, και ίσως οδηγεί σ’ ένα νέο, σωματικό ιδανικό.
