Οι τρίχες αποτελούν ένα βιολογικό και κοινωνικό φαινόμενο. Από τα προϊστορικά χρόνια ήταν χρήσιμες για τον άνθρωπο καθώς βοηθούσαν στην προστασία του σώματος από τις χαμηλές θερμοκρασίες, τις τριβές ή άλλου είδους τραυματισμού που μπορεί να υποστεί. Έπειτα οι εμφανείς τρίχες ήταν έντονες πλέον μόνο στο πάνω μέρος του σώματος, το κεφάλι και κυρίως στην κορυφή, δηλαδή τα μαλλιά. Με τη πάροδο του χρόνου, ο άνθρωπος είχε όλο και περισσότερο την ανάγκη να ασχολείται με τον καλλωπισμό της εμφάνισής του. Ένα κομμάτι που ασχολήθηκε ιδιαίτερα μέχρι και σήμερα είναι η κόμη του. Κόμη κατά τη γενική έννοια είναι ο εξωραϊσμός του σώματος. Τα μαλλιά θεωρούνταν ζωτικής σημασίας για τους μηχανισμούς της κοινωνικής και πολιτισμικής διαφοροποίησης. Αποτελεί ένα δηλωτικό κοινωνικής τάξης, ηλικίας, οικογενειακής κατάστασης, φυλετικής διάκρισης, πολιτικών πεποιθήσεων και προσωπικότητας κάθε φύλου, ενώ παράλληλα λειτουργεί ως μέσο κοινωνικού ελέγχου και απανθρωποίησης. Λόγω των φυσικών χαρακτηριστικών η τρίχα έχει τη δυνατότητα να προσαρμόζεται στις αλλαγές και έτσι μπορεί να ικανοποιεί τα νέα κοινωνικά, πολιτιστικά και πολιτικά δεδομένα. Η εξωτερική εμφάνιση, η συμπεριφορά και οι κινήσεις του ανθρώπου δίνουν αρκετές πληροφορίες για να προσδιορίσουμε την προέλευσή του ή το επάγγελμά του ή ακόμη και την αισθητική του.

Είναι οι συνθήκες της κοινωνίας που κατέστησαν κάτι φυσικό σε συμβολισμό διαχωρισμού και οδήγησαν παράλληλα τον άνθρωπο στην ανάγκη για εξέλιξη και επεξεργασία. Πλέον είναι μια ανάγκη ή μια επιθυμία του ατόμου να ξεχωρίσει από μια ομάδα ή να ενταχθεί σε αυτή. Μια καλλιτεχνική έκφραση  στη σημερινή εποχή, και στην αρχαιότητα κομμάτι της κουλτούρας και σύμβολο ιεραρχικής θέσης στις φυλές. Οι μορφές των χτενισμάτων ποικίλουν και εξυπηρετούν όσα εκείνα δεν μπορεί να μεταφέρει ο άνθρωπος με το λόγο ή τις πράξεις του. Συμπληρώνει την εξωτερική εμφάνιση του ανθρώπου, προσδίδοντας του ταυτότητα.