Η ερευνητική φύση του ανθρώπου σε συνδυασμό με την εξέλιξη της τεχνολογίας έχουν ωθήσει τον άνθρωπο στην εξερεύνηση περιοχών με ακραίες περιβαλλοντικές συνθήκες, όπου η διαβίωση είναι αδύνατη δίχως την υποστήριξη της τεχνολογίας. Η κατοίκηση σε περιορισμένα και ακραίων συνθηκών περιβάλλοντα αποτελεί πρόκληση όχι μόνο τεχνολογική αλλά και ψυχολογική. Στο παρόν ερευνητικό αναλύονται  πέντε ενδεικτικά καταλύματα σε γήινα ανάλογα. Εξετάζεται ο σχεδιασμός τους, οι λειτουργίες που φέρουν και το περιβάλλον στο οποίο βρίσκονται. Τα καταλύματα αυτά είναι ο McMurdo Station στην Ανταρκτική, το Hawaii Space Exploration Analog and Simulation, ο Mars Desert Research Station, ο NASA Extreme Environment Mission Operations και ο Διεθνής Διαστημικός Σταθμός. Έρευνες σε τέτοιου είδους καταλύματα υποδεικνύουν ότι η προσαρμογή του ανθρώπου σε ακραίες περιβαλλοντικές συνθήκες και συνθήκες περιορισμού και απομόνωσης  είναι πολύ δύσκολη και συνήθως εγείρει συναισθήματα όπως κατάθλιψη, πλήξη, απομόνωση από την ομάδα, έλλειψη κοινωνικής επαφής αισθητηριακή στέρηση και ότι αυτά συνεπάγονται. Εξετάζονται λοιπόν παράγοντες σχεδιασμού του χώρου των καταλυμάτων που ενισχύουν την κατοικησιμότητα και την ψυχική ισορροπία των διαμενόντων. Οι βασικοί τρόποι επίτευξης αυτού είναι, η σωστή κατανομή του χώρου, η εξασφάλιση προσωπικού/ιδιωτικού χώρου σε κάθε μέλος της ομάδας και ο σωστός χειρισμός των κοινών χώρων ώστε να λειτουργούν ως χώροι συνάντησης, αλληλεπίδρασης και αποτελεσματικής εργασίας για τα μελή της ομάδας.