Στην περιοχή των Καμένων Βούρλων, γνωστή για τις θερμές πηγές της και τις ευεργετικές τους ιδιότητες, μέσα σ’ έναν προστατευμένο χώρο, προσδοκούμε να στήσουμε την βάση για την παραγωγή καταστάσεων χαλάρωσης και ανανέωσης, λαμβάνοντας υπόψιν σύγχρονες ανάγκες, υπάρχον απόθεμα, διαθέσιμο προϊόν, ταυτότητα τοποθεσίας και την ανάγκη αναθεώρησης του ελληνικού τουριστικού προϊόντος.

Η αρχιτεκτονική σχετίζεται με το γυμνό σώμα, τη σκιά και το φως. Το σώμα σ’ έναν οριοθετημένο και σαφώς ορισμένο λαβύρινθο αφήνεται να περιπλανηθεί - περπατάει, στέκεται, κάθεται, βρέχεται, κολυμπάει. Ο χώρος προκύπτει από την ερμηνεία ενός προγράμματος, το “πρόγραμμα ευεξίας”, το οποίο καθορίζει τι πρέπει να κάνει το σώμα μέσα στο χώρο και σχετίζεται με τις διάφορες ανάγκες του όταν γίνεται αθλητική ή θεραπευτική άσκηση. Η σειρά του προγράμματος, συγκεκριμένη και απόλυτη, θα παράξει τα κάθετα και οριζόντια στοιχεία, τα κενά, τα πλήρη, την προοπτική και τελικά την αίσθηση που  έχει ο κάθε χώρος, σε μια προσπάθεια μετατροπής του λεκτικού σε αρχιτεκτονικό λεξιλόγιο.

Το είδος του χώρου που δημιουργείται είναι  μια εμπειρία εσωτερικού, ένας περισσότερο απτικός χώρος. Πέρα από το τοπίο της σύνθεσης, το οριζόντιο γύρω τοπίο είναι αντίστοιχα ένα ομοιογενές τοπίο, όπου δεν εξέχουν περίοπτα αντικείμενα αλλά συνεχή όρια, φυσικά και τεχνητά, δημιουργούν χώρους. Οι χώροι κλειστοί και υπαίθριοι αποτελούν ένα συνεχές “χαλί”. Η συνοχή και η οργάνωση τους προκύπτει από την εμπειρία, την σωματική εμπειρία του χώρου και του υδάτινου στοιχείου αρθρωμένων πάνω σε αφηγηματικές πορείες. Η κάτοψη είναι μια συνεχής πλοκή τοίχων που ορίζουν χώρους. Κάποιοι απ’ αυτούς είναι στεγασμένοι ή κλειστοί, άλλοι είναι υπαίθριοι. Οι πλάκες, όπως αντίστοιχα και οι τοίχοι, “χύνονται” στον χώρο δημιουργώντας μεγαλύτερες ενότητες και τονίζουν την απτική - αφηγηματική υπόσταση της σύνθεσης. Δεν υπάρχει ένα κτίριο, αλλά αρχιτεκτονικά στοιχεία που συνεργάζονται και συνδέονται παράγοντας χώρους.

Το συγκρότημα αποτελείται από τρεις χωρικές καταστάσεις- κλειστό, στεγασμένο, υπαίθριο καθώς και πέντε αρχιτεκτονικά στοιχεία- τοιχίο, κολώνα, γυαλί, πλάκα και νερό. Τα στοιχεία αυτά απλώνονται και δημιουργούν τις παραπάνω χωρικές καταστάσεις με βάση το πρόγραμμα ευεξίας.

Εικονολόγιο. Για την σαφέστερη κατανόηση της αίσθησης του χώρου, παράχθηκε ένα εικονολόγιο το οποίο αποτελείται από μια σειρά εικόνων που ανταποκρίνονται σε στιγμιότυπα καταστάσεων μέσα στο κτίριο. Η σειρά που ακολουθούν διαγράφει μια πορεία στην κάτοψη, από την κεντρική είσοδο, στα λουτρά και στα διαμερίσματα. Οι εικόνες αποτελούν ένα είδος ψηφιακού κολλάζ. Δεν στοχεύουν στην τρισδιάστατη, φωτορεαλιστική απεικόνιση του συγκροτήματος, αλλά στην αποτύπωση της συναισθηματικής κατάστασης ή διάθεσης του επισκέπτη στο κάθε σημείο. Για αυτό τον λόγο η τρίτη διάσταση είναι κάπως “αφελής” ή μερικώς υπαρκτή, ο χώρος είναι περισσότερο επίπεδος. Τα υλικά (πέτρα, κουρασάνι, γυαλί, νερό), το φως, η προοπτική και το σώμα συνθέτουν μια συναισθηματική πορεία.