Στην παρούσα διπλωματική εργασία ερευνάται η σχέση των ερειπίων σε συνδυασμό με το δασικό τοπίο μέσα από το βλέμμα του επισκέπτη. Μέσω της ανάλυσης του τοπίου αλλά και μέσα από την ιστορία των Βασιλικών Κτημάτων δημιουργούνται προτεινόμενες διαδρομές μέσα από τις οποίες ο περιπατητής έρχεται σε επαφή τόσο με την ιστορία των κτημάτων όσο και με την ομορφιά του δασικού τοπίου. Πιο συγκεκριμένα, προτείνονται 6 διαδρομές, τρεις από δυο διαφορετικές εισόδους με διαβαθμίσεις στο επίπεδο δυσκολίας τους.

Στη συνέχεια έγινε μια προσπάθεια ήπιας επέμβασης στο τοπίο, τοποθετώντας ξύλινες κατασκευές κατά μήκος των διαδρομών, οι οποίες θα διευκολύνουν την πεζοπορία των επισκεπτών, ενισχύοντας παράλληλα τη χρήση της αναψυχής και μετατρέποντας τον επισκέπτη από απλό παρατηρητή σε ενεργό χρήστη. Πιο συγκεκριμένα, σχεδιάζεται μια κατασκευή για φαγητό και ξεκούραση, μια υποδομή για τουαλέτες  η οποία συλλέγει το νερό της βροχής, μια βρύση η οποία λειτουργεί με το ίδιο σύστημα των τουαλετών, μια παιδική χαρά και ένα παρατηρητήριο. Προτείνονται επίσης άλλες τρεις κατασκευές, μια κατασκευή για πουλιά η οποία έχει στόχο την παρατήρηση των πτηνών του δρυμού από τους επισκέπτες, μια κατασκευή με καθίσματα και μια μια κατασκευή για πληροφορίες οι οποίες όμως δεν σχεδιάστηκαν αναλυτικά.

Όπως τα φύλλα πέφτουν στο έδαφος, έτσι επιφάνειες πέφτουν στο έδαφος των κτημάτων, χωρίς να το επηρεάζουν ή να το μεταβάλλουν. Καθώς πέφτουν κάθε επιφάνεια χωρίζεται σε λωρίδες διαφόρων μεγεθών οι οποίες αρχίζουν και σηκώνονται και να μεταβάλλουν το σχήμα τους δημιουργώντας έτσι από κλειστούς χώρους μέχρι καθίσματα. Επιπλέον, οι λωρίδες αυτές προσαρμόζονται ανάλογα με την τοποθεσία των δέντρων γύρω τους, προσπαθώντας να τα πλησιάσουν. Δημιουργείται έτσι ένας διάλογος μεταξύ του τεχνητού και του φυσικού στοιχείου.