Στις 13 Μαρτίου του 2015 ο Yπουργός Στέγασης της Αιγύπτου ανακοίνωσε ένα από τα πιο φιλόδοξα σχέδια υποδομής παγκοσμίως, την κατασκευή μιας Νέας Πρωτεύουσας για τη χώρα. Η νέα πόλη, στην οποία δεν έχει δοθεί ακόμα επίσημη ονομασία, θα βρίσκεται σε μια μη-αναπτυγμένη περιοχή της ανατολικής ερήμου, μεταξύ του Καΐρου και του Σουέζ, θα έχει συνολική έκταση 700τ. χλμ, θα φιλοξενεί περίπου 5 με 7εκ. κατοίκους και θα κατασκευαστεί μέσα σε 5 χρόνια. Η πόλη αυτή, επίσης, θα κατασκευαστεί αποκλειστικά από ιδιωτικά κεφάλαια.
Η είδηση αυτή προκάλεσε ένα σύνολο ερωτημάτων, των οποίων η απάντηση ούτε εύκολη, ούτε προφανής είναι. Πώς ιδρύεται μια νέα πόλη στον 21ο αιώνα, πώς μπορεί να κατασκευαστεί και πώς αυτή η πόλη θα γίνει πρωτεύουσα; Με ποιον τρόπο θα ολοκληρωθεί σε τόσο μικρό διάστημα και πώς το ιδιοκτησιακό καθεστώς που υπονοείται στην ανακοίνωση θα επηρεάσει το δημόσιο χώρο και τη ζωή στη νέα πόλη; Γιατί να κατασκευαστεί μια νέα πρωτεύουσα σήμερα; Σε αυτή τη διπλωματική εργασία, με αφορμή αυτά τα ερωτήματα και το παράδειγμα της Αιγύπτου, πραγματοποιείται μία διεξοδική μελέτη με σκοπό την ουσιαστική κατανόηση και κριτική στη Νέα Πρωτεύουσα. Η μελέτη αυτή περιλαμβάνει άλλα διεθνή παραδείγματα, μία εκτενή χαρτογράφηση βασικών τρόπων παραγωγής χώρου στην Αίγυπτο, ενώ παράλληλα επιχειρείται μία συσχέτιση της πολιτικής συνθήκης της χώρας αυτής με την αρχιτεκτονική και τη διαχείριση του χώρου από το 1952 μέχρι σήμερα.