Η διερεύνηση για την αναζήτηση της διάδρασης μεταξύ αρχιτεκτονικής και μόδας σε μορφολογικό επίπεδο που αφορά το κέλυφος και η αναζήτηση του ρόλου του στην οπτική επικοινωνία αποτελούν το αντικείμενο της εργασίας. Η έρευνα επικεντρώνεται στο σύγχρονο οικιστικό περιβάλλον. Περιλαμβάνει την αναζήτηση και ανάλυση απόψεων για το ανθρώπινο σώμα και τη διερεύνηση της έννοιας του κελύφους σε αρχιτεκτονική και μόδα, καθώς η εξασφάλιση καταφυγίου αποτελεί πρωταρχικό σκοπό και των δύο πρακτικών. Αναζητήθηκαν και αναλύθηκαν απόψεις για το ανθρώπινο σώμα, το κοινό αντικείμενο δράσης και διερευνήθηκε η έννοια του κελύφους, ενώ ταυτόχρονα αναζητήθηκαν πιθανοί παραλληλισμοί μεταξύ μόδας και αρχιτεκτονικής. Η αναζήτηση αυτή έγινε σε επίπεδο ιστορικής αναδρομής σε όλη την ιστορία του ανθρώπινου γένους μέχρι τη σύγχρονη εποχή. Με αναφορές σε έργα αρχιτεκτόνων και σχεδιαστών μόδας επιχειρήθηκε η αναγνώριση και τεκμηρίωση των σημείων σύγκλισης σε συγκεκριμένους τομείς, αλλά και των σημείων υπέρβασης των ορίων σε επίπεδο σχεδιασμού, υλικών, τεχνολογιών και τεχνικών παραγωγής. Εντοπίστηκε αρχικά μέχρι τη δεκαετία του’60 μία σχέση παραλληλίας με μορφολογικά δάνεια και διατήρηση οικείων τεχνικών και υλικών. Οι καινοτομίες ωστόσο και η εξέλιξη της τεχνολογίας οδήγησαν σε αλληλοδιείσδυση των δύο πρακτικών με αλληλοδανεισμό υλικών και τεχνικών και μορφολογική ανταλλαγή, δηλαδή τα κτίρια απέκτησαν τη ρευστότητα των ενδυμάτων και τα ενδύματα έγιναν περισσότερο αρχιτεκτονικά. Επιπλέον εντοπίστηκε ότι ο υπάρχων επικοινωνιακός ρόλος τους στο οικιστικό περιβάλλον ενισχύθηκε με την εξέλιξη των τεχνολογιών. Αρχιτεκτονική και μόδα αναγνωρίζονται ως φορείς και αποδέκτες μηνυμάτων, ακόμη και αισθημάτων, αλλά και ως διαμορφωτές και ρυθμιστές της δημόσιας εικόνας, ακόμη και της κοινωνικής δομής, επαληθεύοντας την άποψη για τη δύναμη του μέσου επικοινωνίας. Η διάδραση αρχιτεκτονικής και μόδας λειτουργεί ως εργαλείο αντιμετώπισης των σύγχρονων ατομικών αναγκών και ταυτόχρονα των χωρικών, πολιτισμικών και κοινωνικών μεταβολών.