Στις σύγχρονες πόλεις, οι δημόσιοι χώροι παιχνιδιού έχουν τεράστια σημασία αφού εκεί τα παιδιά δραστηριοποιούνται και κοινωνικοποιούνται μέσω της επαφής τους με άλλα παιδιά.

Δυστυχώς, η υπάρχουσα προσέγγιση στη διαμόρφωση αυτών των χώρων αδυνατεί να προσελκύσει τους και να ισχυροποιήσει τη θέση τους στην πόλη. Ο εξοπλισμός είναι τυποποιημένος και παράλληλα κατευθύνει τις κινήσεις του εκάστοτε χρήστη. Παράλληλα, οι πιέσεις που δέχονται οι νέοι, ώστε να ανταπεξέλθουν στις σημερινές απαιτήσεις, πνίγουν ολοένα και περισσότερο τον πηγαίο αυθορμητισμό τους.

Στόχος αυτής της διπλωματικής εργασίας είναι ο επαναπροσδιορισμός της θέσης των παιδιών στην πόλη μέσω μιας διαφορετικής προσέγγισης σχεδιασμού του δημόσιου χώρου. Ο χώρος αυτός θα απευθύνεται τόσο στα παιδιά όσο και σε μεγαλύτερες ηλικίες. Όταν τα παιδιά δεν βρίσκονται εκεί ο χώρος θα πρέπει να γίνεται αποδεκτός από όλους ως κάτι οικείο και όχι ως μια νεκρή ζώνη.

Στην περιοχή που επιλέχθηκε, πέρα από την υπαίθρια διαμόρφωση, τοποθετούνται δύο κτίρια τα οποία διατίθενται για καλλιτεχνικές δραστηριότητες (ζωγραφική, κατασκευές κλπ) και θα είναι ανοιχτά προς τους νέους όλη τη μέρα.
Εκεί θα πραγματοποιούνται μαθήματα, workshops κλπ αλλά όταν δεν συμβαίνει κάτι από αυτά τα εργαστήρια θα είναι ανοιχτά ώστε οι νέοι να ασχοληθούν και να δημιουργήσουν κάτι που τους ενδιαφέρει.  Με αυτό τον τρόπο θα δημιουργηθούν περισσότεροι χώροι με επιπλέον λειτουργίες που θα απευθύνονται  σε αυτούς.