Κατά τη διάρκεια του 21ου αιώνα, η αύξηση της στάθμης των υδάτων εξαιτίας της υπερθέρμανσης του πλανήτη και των φυσικών καταστροφών θα προκαλέσει σοβαρά προβλήματα, ιδίως στις παράκτιες και παραποτάμιες περιοχές που βρίσκονται σε χαμηλό έδαφος κάτω από την επιφάνεια της θάλασσας. Ο φόβος της πλημμύρας είναι πιο μεγάλος από ποτέ. Η ανάγκη εύρεσης νέων τρόπων κατοίκησης καθώς και στρατηγικών που θα μπορούν να προσαρμοστούν στις νέες συνθήκες είναι μεγάλη. Οι τυπικές λύσεις περιλαμβάνουν αντιπλημμυρικά έργα και φράγματα, όμως τα μέτρα αυτά συχνά δεν είναι πάντοτε καλά ενσωματωμένα στην συνολική αρχιτεκτονική και το σχεδιασμό του τοπίου ενώ έχουν και μεγάλο κόστος, στο οποίο τα αναπτυσσόμενα κράτη δεν μπορούν εύκολα να ανταπεξέλθουν. Αυτή η εργασία, μελετά αρχιτεκτονικές πρακτικές που μπορούν δώσουν λύση στο πρόβλημα της ανόδου της στάθμης της θάλασσας και των ποταμών στις σύγχρονες πόλεις, με κύριο άξονα μία επιθετική στρατηγική, αυτή της επέκτασης της πόλης στο νερό.