Η παρούσα εργασία μελετάει τον τρόπο με τον οποίο μια αίθουσα στεγάζει συναυλιακές εκδηλώσεις. Η αίθουσα στην οποία λαμβάνει χώρα μια συναυλία, παίζει εξίσου σημαντικό ρόλο με την ποιότητα της ίδιας της συναυλίας, καθώς αυτή είναι που είτε θα την αναδείξει είτε θα την υποβαθμίσει. Κάθε αίθουσα, λοιπόν, ανάλογα με το σκοπό που πρόκειται να επιτελέσει, οφείλει να έχει κάποια συγκεκριμένα χαρακτηριστικά για να έχει σωστή ακουστική.

Αρχικά περιγράφεται το φαινόμενο του ήχου και η συμπεριφορά αυτού σε ανοιχτό και κλειστό χώρο και γίνεται επεξήγηση βασικών αντικειμενικών και υποκειμενικών κριτηρίων, σύμφωνα με τα οποία αξιολογείται η ακουστική μιας αίθουσας συναυλιών. Ακόμα, αναφέρεται η διαδικασία με την οποία μελετάται μια αίθουσα που προορίζεται να στεγάσει μουσική, όπως, επίσης, και βασικές αρχές σχεδιασμού αιθουσών συναυλιών, οι συνθήκες συγκρότησής τους και οι τρόποι με τους οποίους μπορούν να αποφευχθούν πιθανές αστοχίες. Στη συνέχεια, γίνεται αναφορά στην ιστορική εξέλιξη των αιθουσών συναυλιών, σε συνδυασμό με χαρακτηριστικά παραδείγματα ακουστικής επίλυσης αυτών, ανάλογα με την εμπειρία και τις γνώσεις της κάθε περιόδου, ενώ εξετάζεται αναλυτικά η ακουστική μεγάλων συναυλιακών χώρων σύγχρονης αρχιτεκτονικής και ο τρόπος με τον οποίο η αρχιτεκτονική των χώρων αυτών επηρεάζεται από τις απαιτήσεις της ακουστικής. Τέλος, εξάγονται συνολικά συμπεράσματα και απόψεις που προκύπτουν μέσα από την παρούσα έρευνα.

Στόχος της έρευνας, λοιπόν, είναι ο συγκερασμός των δύο εννοιών, της αρχιτεκτονικής και της μουσικής, η απόδειξη ότι η ακουστική επίλυση ως βασική αρχή της αρχιτεκτονικής σύνθεσης αποτελεί απόλυτη προϋπόθεση για την επιτυχία της συνολικής κτιριακής οργάνωσης. Συνεπώς, ο σωστός ακουστικός σχεδιασμός συμβάλλει στην ανέγερση εξαιρετικών κτιριακών εγκαταστάσεων, αλλά και στη γενικότερη εξέλιξη της αρχιτεκτονικής.