Η παρούσα ερευνητική εργασία μελετά τις παρεμβάσεις που δέχεται η κατοικία από τους χρήστες της σε βάθος χρόνου, κατόπιν ολοκλήρωσης της διαδικασίας σχεδιασμού και κατασκευής της, που είναι συχνά στο επίκεντρο της αρχιτεκτονικής σκέψης. Πώς δηλαδή παραλαμβάνει ο κάτοικος ένα χώρο και πώς τον ερμηνεύει/ χρησιμοποιεί/ οικειοποιείται/ διαμορφώνει. Ο αρχιτεκτονικός διάλογος εστιάζει συχνά στον σχεδιασμό και την παραγωγή ως τις κορυφαίες στιγμές στη ζωή ενός κτηρίου, θεωρώντας το ολοκληρωμένο και στο απόγειό του όταν φωτογραφίζεται για τον αρχιτεκτονικό τύπο, πριν ακόμα «καταναλωθεί» από τους χρήστες.

Ο όρος «κατανάλωση» έχει εμποτιστεί με αρνητική χροιά στον δυτικό κόσμο, συνυφασμένος συχνά με την καταστροφή και την παρακμή, σε αντίθεση με την «παραγωγή» που εμπεριέχει τη δημιουργία. Με αυτή την οπτική δεν φαίνεται παράλογο που ο σχεδιασμός αποτελεί το επίκεντρο του αρχιτεκτονικού διαλόγου, ενώ το τι συμβαίνει στο κτήριο αφότου ολοκληρωθεί τυγχάνει λίγης σπουδαιότητας.

Η μελέτη επιδιώκει να προσεγγίσει το φαινόμενο της παρέμβασης του χρήστη στο χώρο του, οργανωμένη σε τέσσερις ενότητες.  Αρχικά επιχειρείται μία θεωρητική προσέγγιση των όρων «χρήστης» και «ευελιξία», μέσα από μια ιστορική αναδρομή στη διάδοση του Μοντερνισμού. Στη συνέχεια αναλύονται τρία παραδείγματα οικισμών της διεθνούς αρχιτεκτονικής σκηνής που έχουν αλλοιωθεί σε βάθος χρόνου από τους κατοίκους τους: το «Le Quartiers Modernes Frugès» του Le Corbusier, τα «Nid D’abeille& Semiramis» των Γ.Κανδύλης & Woodsκαι το «Previ» από ένα μείγμα  διεθνών και περουβιανών αρχιτεκτόνων. Κατόπιν, αναλύεται ο προσφυγικός συνοικισμός της Ν. Ιωνίας Βόλου, ένας ελληνικός οικισμός που μοιράζεται κοινά στοιχεία με τα διεθνή παραδείγματα που προαναφέρθηκαν, ενώ εντοπίζονται και κατηγοριοποιούνται οι αλλοιώσεις που έχει υποστεί. Τέλος, πραγματοποιείται ένα zoom-out στην πόλη και επιχειρείται ο εντοπισμός της αυθαιρεσίας των προσφυγικών πάνω στον τύπο κτηρίου που χαρακτηρίζει κατεξοχήν το ελληνικό αστικό τοπίο, την πολυκατοικία. Γίνεται μια αναφορά στη μορφολογία της, ενώ εντοπίζονται κοινές μεταβολές που έχει υποστεί από τους χρήστες της.