Η έκθεση και οι ανάδειξη αρχαιολογικού υλικού στην χώρα μας είναι ένα γεγονός το οποίο απασχολεί πολιτεία και αρχαιολόγους εδώ και σχεδόν 2 αιώνες. Λόγω των συνεχών ανασκαφών και της συλλογής ευρημάτων τα τελευταία χρόνια, δημιουργήθηκε η ανάγκη για δημιουργία μουσειακών χώρων οι οποίοι θα φιλοξενούν αυτήν την πολύτιμη συλλογή και θα την κάνουν επισκέψιμη στο ευρύ κοινό.

Η συγκεκριμένη ερευνητική εργασία, έχοντας σαν κύρια εργαλεία την φωτογραφία και το βίντεο, θα παρουσιάσει τις μεθόδους που χρησιμοποιούνται στην οργάνωση, την μουσειολογική αντιμετώπιση και την ανάδειξη του μουσειολογικού υλικού από τα μουσεία της χώρας προκειμένου να κάνουν την εμπειρία του επισκέπτη άμεση και βιωματική. Η συγκεκριμένη ανάλυση θα γίνει μέσα από την παρουσίαση του πρώτου αρχαιολογικού μουσείου, του Εθνικού Αρχαιολογικού Μουσείου και του σύγχρονου, του Νέου Μουσείου Ακρόπολης.

Τα δύο αυτά μουσεία έχουν παρόμοιο εκθεσιακό υλικό όσον αφορά την κλίμακα την θεματολογία και την εποχή τους. Παρόλα αυτά είναι δύο μουσεία με πλήρως αντιφατικό χαρακτήρα στην αρχιτεκτονική τους, τον τρόπο ανάδειξης του εκθεσιακού υλικού, των μουσειολογικών επιλογών, τα μέσα πληροφόρησης του κοινού, τον μέθοδο φωτισμού των εκθεμάτων και την πορεία των επισκεπτών μέσα σε αυτά.

Παρατηρώντας όλα αυτά τα χαρακτηριστικά των δύο μουσείων προσπαθούμε να δείξουμε τον τρόπο που ο κάθε επισκέπτης εκλαμβάνει αυτά τα χαρακτηριστικά και πως αυτά επηρεάζουν την μουσειακή του εμπειρία σε κάθε περίπτωση.