Κάνοντας μία ανασκόπηση των τεσσάρων χρόνων σπουδών που προηγούνται της εκπόνησης ερευνητικού θέματος προκύπτει το ερώτημα πως αυτά μπορούν να μας διδάξουν, παράγοντας από την προϋπάρχουσα γνώση μια νέα, η οποία θα συμβάλει στην επιλογή του θέματος μιας διατριβής και στην εν γένει περάτωσή της.

Με αφορμή το παραπάνω ερώτημα, αυτή η ερευνητική εργασία αποπειράται να περιγράψει την αρχιτεκτονική διαδικασία που ακολουθείται κατά την εκπαίδευση και να μελετήσει αν αυτή στοιχειοθετεί ένα είδος πρακτικής.

Η προαναφερθείσα αρχιτεκτονική διαδικασία επιτελείται εντός ενός εκπαιδευτικού θεσμού, του πανεπιστημίου. Αυτός, ως ένας από τους τόπους παραγωγής και διάδοσης γνώσης, διαπνέεται από συγκεκριμένες αρχές και σηματοδοτεί πιθανώς ένα όριο μεταξύ κατάστασης απόκτησης γνώσης και εφαρμογής αυτής.

Τόσο οι αρχές όσο και το όριο παρέπεμψαν στις συγκεκριμένες συνθήκες υπό τις οποίες επιτελείται η διαδικασία εκκόλαψης και στο περίβλημα που πρέπει να σπάσει όταν αυτή ολοκληρωθεί. Η διαδικασία εκκόλαψης σε συνδυασμό με την απαραίτητη σύνθλιψη του τσοφλιού, σηματοδοτούν την ωρίμανση που επέρχεται.

θα μπορούσε να ειπωθεί πως ο τρόπος διάδοσης της γνώσης που σχετίζεται με την αρχιτεκτονική έχει ως αρχή ένα σύστημα γενεσιουργών και οργανωτικών σχημάτων αντικειμενικά συνεκτικών, που λειτουργούν σε πρακτική κατάσταση ως αρχή επιλογής συχνά αόριστη, αλλά συστηματική, και δεν παρουσιάζει ούτε την αυστηρότητα, ούτε τη σταθερότητα που χαρακτηρίζει πιθανώς άλλα πεδία γνώσεων.

Σκοπός της καταγραφής αυτών των γενεσιουργών αρχών, που συνήθως αντιμετωπίζονται ως δεδομένες, αλλά εμφανίζονται συνεχώς στο προσκήνιο και τίθενται υπό επαναπροσδιορισμό, είναι αρχικά να καταστούν αντιληπτές. Αντλώντας παραδείγματα από την περίοδο εκκόλαψης και αναζητώντας την έννοια και τη σημασία τους εντός κι εκτός αρχιτεκτονικού πεδίου, γίνεται επιθυμητή η πλέον συγκροτημένη σύνταξη ενός είδους εγχειριδίου που συμπληρώνει κατά κάποιον τρόπο τη διαισθητική προσέγγιση που αφορά στην αρχιτεκτονική, αν θα μπορούσε να οριστεί με αυτόν τον τρόπο ό,τι περιγράφει ο Pierre Bourdieu ως πρακτική.