Hπαρούσα μελέτη αποτελεί μια εξερεύνηση στις πολυάριθμες τροποποιήσεις της αρχιτεκτονικής του μουσείου, από τις πρώιμες μορφές των συλλογών, μέχρι τα υπερσύγχρονα κτίρια του 21ου αιώνα σε Ευρώπη και Αμερική. Βασικό στοιχείο έρευνας αποτελούν τα κτίρια μουσείων Τέχνης και συγκεκριμένα, η σχέση του κελύφους με το περιεχόμενό τους, όπως επίσης και η εξέλιξη των αρχών του σχεδιασμού τους στη διαχρονία.
Στα σύγχρονα μεταπολεμικά μουσεία, εισάγεται αρχικά η μνημειώδης γλυπτική μορφή, μεγνωστότερο το μουσείο Guggenheimστη Νέα Υόρκη, που παρέχει μια πρωτοφανή χωρική εμπειρία. Την ίδια χρονιά, επισημοποιείται η ύπαρξη μουσείων ενός ορόφου, που συνδυάζουν το εσωτερικό του κτιρίου με το φυσικό κι εξωτερικό περιβάλλον. Από τα τέλη της δεκαετίας του ‘70, τα μεταμοντέρνα μουσεία δημιουργούν ισχυρούς δεσμούς με την πόλη. Σχεδιάζονται ως αναπόσπαστο κομμάτι της ανάπλασης των αστικών κέντρων, και των περιοχών που καταστράφηκαν από τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, όπως αυτές που πραγματοποιήθηκαν στην ομοσπονδιακή δημοκρατία της Γερμανίας, με χαρακτηριστικότερα παραδείγματα την επέκταση της Staatsgalerie(1984) και το μουσείο Pre-andEarlyHistory(2002).
Η συνεχής μετάβαση από το “μνημείο” στο “μέσον” και αντίστροφα, που ξεκινά τη δεκαετία του ‘80 και εξακολουθεί να υφίσταται μέχρι σήμερα, συνετέλεσε στη διαρκή αναθεώρηση της τυπολογίας των μουσείων. Στα τέλη του 20 αιώνα, εισάγεται στα αρχιτεκτονικά στιλ των μουσείων ο μινιμαλισμός, ο οποίος υπόσχεται μουσεία στην υπηρεσία της τέχνης, με τις τρομερά φιλόδοξες δομές τους να αμφισβητούνται.
Η είσοδος στη νέα χιλιετία, επέτρεψε την εμπορευματοποίηση των μουσείων λόγω της επιτυχίας των προηγούμενων ετών, με το Guggenheimστο Μπιλμπάο και το ΜΟΜΑ στη Νέα Υόρκη, να βρίσκονται στις πρώτες θέσεις σε επισκεψιμότητα. Η ανάπτυξη του μεταμοντερνισμού, επέστρεψε ξανά στη θεώρηση του μουσείου ως έμβλημα και με τις νέες εφαρμογές, επιτεύχθηκε ο ενεργός ρόλος του επισκέπτη στην μουσειακή εμπειρία.
Κλείνοντας, παρά τις νέες παραμέτρους που υιοθετήθηκαν, παρατηρείται ότι το πρόγραμμα του σύγχρονου μουσείου δεν συνάδει με την επίτευξη των βασικών του στόχων, που είναι η διατήρηση, η ανάδειξη, η απόλαυση και μελέτη έργων τέχνης. Αντιθέτως, οι λειτουργίες τους, θα μπορούσαν να παρομοιαστούν με αυτές των πολυκαταστημάτων και τα ίδια, πολλές φορές, επισκιάζουν την τέχνη που είναι προορισμένα να αναδεικνύουν.