Η αρχιτεκτονική σύνθεση και η εξέλιξή της μπορεί να σχετίζονται με την αντιγραφή και επικόλληση στοιχείων, τέτοιων που να εξυπηρετούν το κάθε έργο. Η σύνθεση ετερόκλητων στοιχείων, το καθένα απ’ τα οποία καλύπτει κάποια χρήση, μπορούν να παράξουν ένα αποτέλεσμα ενδιαφέρον και λειτουργικό. Η αναζήτηση των αρχών που διέπουν το κάθε έργο μπορεί να προκύψει από την συλλογή στοιχείων, τεχνικών και θραυσμάτων του υπάρχοντος υλικού, συνειδητά ή ασυνείδητα. Συνειδητά όταν το υπάρχον υλικό έχει αποδειχθεί αποτελεσματικό και δύναται να εκπληρώσει νέες ανάγκες. Ασυνείδητα όταν τα ερεθίσματά μας, μας οδηγούν σε κοινές αρχές. Η μεγάλη απαίτηση για αποτελεσματικότητα στην αρχιτεκτονική δεν αφήνει πολλά περιθώρια για δοκιμές. Η κατασκευή τροποποιείται συνεχώς με την εμφάνιση νέας τεχνολογίας και τεχνικών. Οι μορφές ανανεώνονται, οι αρχές σχεδίασης εξελίσσονται.

Αρχιτεκτονική και αντιγραφή είχαν πάντα σχέση. Στην ερευνητική αυτή εργασία προσπαθούμε να αποδείξουμε πως η τέχνη της αρχιτεκτονικής δεν βασίζεται στην πρωτοτυπία αλλά στην εξέλιξη και αναδιάταξη των μεθόδων και των τύπων που την κάνουν λειτουργική. Η πολυπλοκότητά της δεν μας αφήνει πολλά περιθώρια να μιλάμε για πνευματικά δικαιώματα, καθώς η αντιγραφή βασίζεται κυρίως σε ιδέες και αρχές οι οποίες φέρουν μέσα τους πολλά στοιχεία που διαφέρουν. Η ομοιομορφία είναι ένα στοιχείο που επιδιώκεται στην αρχιτεκτονική κι όχι ένα γεγονός που προέκυψε από αντιγραφή. Η επανάληψη εμπεριέχεται στην αρχιτεκτονική τόσο στο κτίριο όσο και στην πόλη. Τέλος, η αρχιτεκτονική εμπεριέχει την αντιγραφή στον βαθμό που αυτή της επιτρέπει να είναι συγκεκριμένη, να καλύπτει ανάγκες και να ακολουθεί τους κανόνες. Σχετίζεται με την ψυχολογία και την ζωή και η ανάγκη της να πετύχει είναι μεγάλη. Γι’ αυτό η αρχιτεκτονική που πετυχαίνει δεν μπορεί να σταματήσει να αντιγράφει και να αντιγράφεται. Η καλή αρχιτεκτονική, η λειτουργική, είναι σαν την καλή πετυχημένη συνταγή που επαναλαμβάνεται.