Ο τρόπος με τον οποίο εργαστήκαμε, αφορά σε δύο άξονες μελέτης, τη βιβλιογραφική και την insituέρευνα, για την αρχιτεκτονική της Σουζάνας και του Δημήτρη Αντωνακάκη. Η ανάγνωση, η ανάλυση και η σύνδεση των πληροφοριών, εμπλουτισμένες από την εμπειρία των συζητήσεων που κάναμε με τη Σουζάνα και το Δημήτρη Αντωνακάκη, προσπαθούν να συνδέσουν το νήμα της έρευνας με το στοιχείο του δικού μας τρόπου ανάγνωσης του έργου τους.  Επιπλέον παράγεται ένα επι-τοίχιο στο οποίο αρθρώνονται πληροφορίες και τελικά αναδιατάσσονται.

 Παράλληλα οι επισκέψεις σε έργα τους, παράγουν ένα δικό μας ημερολόγιο, προσπαθώντας να μας φέρουν κοντά στην υλική υπόσταση του έργου τους, κάνοντάς μας αντιληπτά τα στοιχεία ανάγνωσης του χώρου ενώ παράλληλα οι συζητήσεις με τους εκάστοτε κατοίκους συντελούν στον εμπλουτισμό της έρευνάς μας τόσο από την βιωματική σχέση που έχουν αυτοί  με το χώρο, όσο και με τη δική μας εμπειρία από αυτήν την σύντομη επίσκεψη. Μέσα από τα έργα του «ημερολογίου», που εμείς δημιουργήσαμε, επιλέξαμε ως έρευνα πεδίου [fieldresearch] τον Οικισμό «Μπάρλου» στο Δίστομο, όπου αποτελεί το όχημα μέσω του οποίου θέλουμε να μιλήσουμε για την αρχιτεκτονική τους. Επιπλέον αναζητήσαμε σημαντικές υλοποιημένες περιπτώσεις εργατικών οικισμών με ιδιωτική πρωτοβουλία, μετά τον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο, προσπαθώντας να κατανοήσουμε αντίστοιχες προσεγγίσεις.

 Η έρευνα πεδίου πραγματοποιήθηκε μέσω της πρακτικής των επισκέψεων, προσπαθώντας να κατανοήσουμε την αρχιτεκτονική προσέγγιση μέσα από τα ίχνη και τα ευρήματα που «συλλέγουμε», όπως γίνεται στην αρχαιολογική πρακτική. Από το ίχνος στο σχέδιο. Η απουσία του κατοίκου - εργάτη από το χώρο και η επινόηση του φαντάσματος - κατοίκου - εργάτη ορίζουν τον οδηγό εξερεύνησης του τόπου και τελικώς τη διάρθρωση της ανάλυσής μας.