Η πόλη της Αθήνας γίνεται αντιληπτή μέσα από τις αντιφάσεις της. «Εστιάζουμε το ενδιαφέρον μας σε νοήματα και αξίες την ώρα που αυτές βιώνονται και νιώθονται». Διαβάζουμε την πόλη με όπλο το σώμα, μέσα και διαμέσου των κινήσεων και μετατοπίσεων. Ο περιπατητής βρίσκεται σε συνεχή παρατήρηση του αστικού φαινομένου. Η ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΗ είναι συνειδητά ή συνειρμικά ένα από τα στάδια της σύνθεσης επομένως άξια καταγραφής και επανερμηνείας. Προκειμένου να γίνει διαχειρίσημη η παρατήρηση και συλλογή, το ντοκουμέντο διασπάται σε κατανοητά, συναρμολογούμενα στοιχεία. Γινόμαστε ΧΩΡΟ_ΣΥΛΛΕΚΤΕΣ. Η έννοια_συνθήκη η οποία αναδύεται μέσα από τα θραύσματα της πόλης και τίθεται ικανή να περιγράψει την αίσθηση που προκαλεί η πόλη σε έναν παρατηρητή της είναι η ΠΥΚΝΩΣΗ. Εμπεριέχεται στο δομημένο και στο αδόμητο, είναι η έννοια που περιγράφει την Αθήνα αλλά και η Αθήνα με τη σειρά της είναι ένα ευρύχωρο εργαστήρι για την μελέτη της πύκνωσης.
Πού παρατηρείται πύκνωση στο ήδη οικοδομημένο; Υπάρχει δυνατότητα επιπλέον πύκνωσης στην πόλη; Πού παρατηρείται αποπύκνωση;
Η ερευνητική εργασία επιχειρεί την αναζήτηση της αίσθησης της σχέσης του οικοδομείν και του πλήθους που το κατοικεί. Το ΥΠΟΚΕΙΜΕΝΟ που παρατηρεί την Αθήνα, κατασκευάζεται μέσα από τη δράση του και τη συμπεριφορά του στην καθημερινή ζωή. Με αφετηρία της έρευνας τις πρακτικές της καθημερινής ζωής, απομονώνοντας τη «πρακτική του βαδίζειν», τοποθετούμε το σώμα μας στην πόλη αφήνοντας το να περιπλανηθεί και να χαθεί. Στόχος μας είναι η παραγωγή ενός ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΑΚΟΥ ΧΑΡΤΗ που θα φέρει στην επιφάνεια του πολεοδομικού σχεδίου ίχνη, τόπους και καταστάσεις της πόλης μέσω της διάδρασης της επί τόπου μνήμης [insituμνήμη] τη στιγμή που αυτά διασχίζονται από τον περιπατητή. Η παραβατικότητα των σωμάτων μέσα στην πόλη, ΑΠΟΚΛΙΣΗ, γεννά νέες δυνατότητες, που πολλαπλασιάζοντας ή διαιρώντας τις, γεννιέται ένα μοντέλο πύκνωσης. Η υπέρβαση έγινε όταν ως άλλοι Tåîchô, munrobaggers, Baudelaire, Poé επιτρέψαμε στους εαυτούς μας να αντικρίσουμε πλέον την πόλη με διαφορετικούς τρόπους και να αποκομίσουμε από αυτή όσα περισσοτερα μπορούμε με την υπόσχεση ενός συνθετικού αποτελέσματος.