Η παρούσα διπλωματικήεργασία επιχειρείνα προσεγγίσει την έννοια του αποβλήτου σε χωρικόκαι κοινωνικόεπίπεδο μέσα απότο πρίσμα του διπολισμού.
Απόβλητο μπορείνα θεωρηθείένα αντικείμενο, ένα υποκείμενο, μια πράξη ήιδέα. Το απόβλητο φέρει την ταυτότητα του αρνητικού πόλου καθώς φορτίζεται με το αρνητικόπρόσημο, ενώταυτόχρονα αποκλείεται και διαχωρίζεται απότο αντίθετότου, το οποίο κατ’ επέκταση φορτίζεται θετικάκαι εντάσσεται σε ένα κατασκευασμένο απότη κοινωνία πλαίσιο. Αναζητούμε τα στοιχεία που καθιστούν κάτι απόβλητο, δηλαδήτους όρους και τις προϋποθέσεις της εκάστοτε ταξινόμησης- αξιολόγησης.

Χρησιμοποιώντας, λοιπόν, το εργαλείο του διπολισμού, ως μια συνεχόμενη ταξινομητική διαδικασία παραγωγής αποβλήτων-απορριμάτων διαμέσου της ενέργειας του αποκλεισμού, επιχειρούμε την αναζήτηση τους στο σύγχρονο αστικότοπίο. Κατάτη διάρκεια αυτής της αναζήτησης, προέκυψε η έννοια του ορίου, ως ένα κατασκευασμένο στοιχείο του θετικούπόλου για την επιβολήτης τάξης, την προφύλλαξη των ενταγμένων στοιχείων και τον αποκλεισμότων απορριμάτων. Τα υποσύνολα, όμως, καθώς εντάσσονται στο ευρύτερο μεταβαλλόμενο σύνολο της πόλης, διεκδικούν περισσότερο χώρο με αποτέλεσμα να συγκρούονται. Απότη μεταξύτους σύγκρουση δεν προκύπτει μονάχα η μεταβολήτων ορίων αλλάκαι η δημιουργία ρωγμών, οι οποίες δίνουν την δυνατότητα επαφής και αλληλεπίδρασης των δύο αυτών πόλων. Οι ρωγμές αυτές, αποτελούν μεταβατικούς χώρους - περάσματα, κατώφλια επικοινωνίας και αλλαγής των συνθηκών στο εσωτερικότου εκάστοτε υποσυνόλου.
Στην παρούσα εργασία αναγνωρίζουμε την πόλη ως μια δομήπου εμπεριέχει πληθώρα υποσυνόλων-θυλάκων, που άλλοτε αξιολογούνται με θετικόκαι άλλοτε με αρνητικόπρόσημο, και επιχειρούμε, στη συνέχεια, τον εντοπισμότων αποβληθέντων στοιχείων στο σύστημα αυτό. Για την επίτευξη μιας πιο κατανοητής ανάλυσης, η εργασία επικεντρώνεται στο δίπολο πάνω πόλη-κάτω πόλη, αξιοποιώντας τα στοιχεία που παράχθηκαν απότην θεωρητικήανάλυση, στο αστικότοπίο υπόκρίση, αυτότης Αθήνας. Κάνοντας την παραδοχήότι στο υπόγειο βρίσκεται το απόβλητο της πόλης, αναζητούμε και ερευνούμε την υλικήυπόσταση της υπόγειας Αθήνας. Συλλέγουμε πληροφορίες και τις τοποθετούμε παράλληλα με τις έννοιες που διερευνούμε, σε μία διαρκήαναζήτηση των στοιχείων του συσχετισμούτους.
Τέλος, επιλέγουμε τρεις υπόγειους χώρους, στο εσωτερικότων οποίων κατασκευάζουμε μια ατμόσφαιρα, που βασίζεται κάθε φοράσε ένα βασικό, στοιχείο του απορρίμματος που έχει ανιχνευθεί. Οι τόποι αυτοι είναι 1.το καταφύγιο, 2.ένα τμήμα του αρχαίου τείχους της πόλης των Αθηνών, και 3.ο υπονομευμένος και εγκιβωτισμένος ποταμός Ιλισός. Φορτίσμένοι ο κάθε ένας με ένα διαφορετικόχαρακτηριστικότου αποβλήτου, 1.το ά-λογο, 2.το έγκλειστο και 3.το νεκρό, συνθέτουν την ατμόσφαιρα που περιγράφει και τοποθετεί, το θεωρητικόσχήμα που παρουσιάστηκε σε επίπεδο χώρου.