Η συγκεκριμένη διπλωματική εργασία αφορά στη δημιουργία ενός ξενώνα ήπιου τουρισμού. Η περιοχή μελέτης για την δημιουργία του εν λόγω ξενώνα είναι η νήσος Πρασούδα στο νότιο Πήλιο. Η νήσος έχει έκταση 7.000 τ.μ. και η κοντινότερη απόσταση  από την ξηρά είναι 800μ. Η πρόσβαση γίνεται εύκολα από τα χωριά: του Μαραθιά, της Μηλίνας και του Χόρτου.

Αυτό που κάνει την Πρασούδα ιδιαίτερα ξεχωριστή, είναι, η πυκνή της βλάστηση και το εγκαταλελειμμένο μοναστήρι της Ζωοδόχου πηγής, κτισμένο τον 11^ο αιώνα. Η ιδιαιτερότητα αυτού του ξενώνα έγκειται στη μοναστηριακή τυπολογία κατοίκησης που ακολουθείται. Πέραν του αγροτουρισμού και των διαφόρων δραστηριοτήτων που μπορεί να αναπτύξει κανείς στη φύση, διατηρούνται ορισμένες αρχές που συναντούμε και στη μοναστηριακή ζωή. Παρότι, λοιπόν, το συγκρότημα ομοιάζει αρκετά με έναν απλό ξενώνα, οι στόχοι του βίου εκεί είναι ελαφρώς διαφορετικοί. Για αυτό το λόγο ακολουθούνται ορισμένοι κανόνες οι οποίοι παραθέτονται παρακάτω. Το αποτέλεσμα αυτής της προσπάθειας είναι ένα κράμα φυσικών δραστηριοτήτων, κοινού βίου και ησυχαστηρίου. Αναφορικά με το κομμάτι των δραστηριοτήτων, το νησί προσφέρεται για ψάρεμα, καταδύσεις στις υποβρύχιες σπηλιές της περιοχής και οποιοδήποτε τύπο φυσικής δραστηριότητας απαιτεί ηρεμία. Πέρα από αυτά, είναι υποχρεωτική για τους επισκέπτες κάποια κοινωνική εργασία, η οποία θα αφορά, είτε σε καθαρισμό των ακτών, είτε σε φροντίδα των ελαιόδεντρων. Ο τρόπος που μεταφράζεται αυτή η ιδέα σε κτιριακό συγκρότημα, είναι η δημιουργία ενός απλοϊκού κελιού, το οποίο αναπαράγεται περιμετρικά του νησιού και ένα κεντρικό κτίριο το οποίο περιλαμβάνει όλες τις υποστηρικτικές χρήσεις. Προφανώς, η διαχείριση ενός τέτοιου φυσικού τοπίου δεν θα μπορούσε να είναι άλλη πέραν από μια ήπια διαμόρφωση προς δημιουργία ενός δικτύου κίνησης. Η κατασκευή του όποιου οικήματος μελετήθηκε με την προοπτική δημιουργίας μικρού αποτυπώματος στο περιβάλλον.