Τι είναι η βραδύτητα;

Είναι χαμηλή ταχύτητα;

Είναι το αντίθετο της ταχύτητας;

Είναι αργοπορία, καθυστέρηση, ανικανότητα, ηλιθιότητα;

Ή είναι μήπως ο "ρυθμός της απόλαυσης", τρόπος να προσεγγίσει κανείς την επικούρεια ηδονή;

Πρόκειται μήπως για το όχημα της μνήμης, σε αντιδιαστολή με την ταχύτητα, όπως λέγεται, της λήθης;

Είναι ο άγγελος που θα μας σώσει από τον "δαίμονα της ταχύτητας";

Είναι άραγε συνώνυμη με τα κινήματα που την έχουν ως ζητούμενο και σημαία (slow food, slow cities, slow architecture);

Θα πρέπει πάντα να ορίζεται με αναφορά στην ταχύτητα και σε αντιδιαστολή με αυτήν;

Μπορούμε να πούμε "χαμηλή" η "υψηλή", "μεγάλη" ή "μικρή" ταχύτητα, να ρωτήσουμε "πόση" ταχύτητα, να τη μετρήσουμε και να τη βάλουμε στις εξισώσεις μας, και αν επαναλάβουμε κιόλας την εξίσωση αντίστροφα μπορούμε να πάρουμε το ίδιο αποτέλεσμα.

Δε λέμε όμως "αργή", "πολλή" ή "μεγάλη" βραδύτητα.

Δε ρωτάμε "πόση" και δεν τη συμπεριλαμβάνουμε στις εξισώσεις της φυσικής μας.

Είναι λοιπόν η βραδύτητα αυτό που λέμε μέγεθος εντατικό;

Πρόκειται για κατάσταση στην οποία βρίσκεται ένα σώμα;

Προκαλεί αλλαγές ποιοτικές;

Θα μπορούσαμε να πούμε πως ένα σώμα, κινούμενο ή ακίνητο "έχει βραδύτητα", όπως κάποτε ο Bergson θα έλεγε οτι το σώμα "διαρκεί";

Θα μπορούσε να υπάρξει λοιπόν ένα "εργαλείο", η χρήση μιας υπάρχουσας ή η εισαγωγή μιας νέας έννοιας, που να ξορκίσει το "φάντασμα" της ταχύτητας από τις κουβέντες μας για τη βραδύτητα;

Να το απομακρύνει με τον ίδιο τρόπο που, έναν αιώνα και κάτι πριν, ο Bergson εισήγαγε τη διάρκεια για να ξορκίσει το "φάντασμα του χώρου" από την έννοια του χρόνου και να τον ξαναορίσει με τρόπο φιλοσοφικά δόκιμο.

Τα παραπάνω δεν έχουν απαντηθεί, όπως ήταν αναμενόμενο, αλλά είναι ενδιαφέρον να παρακολουθήσουμε τις πορείες της σκέψης γύρω τους, τις αποκαλύψεις και τα πισωγυρίσματα, καθώς