Αντικείμενο της διπλωματικής εργασίας αποτελεί το κλωστοϋφαντουργείο των Αφών Χατζηνικολάκη στη Βέροια, το οποίο χτίστηκε το 1906. Βρίσκεται στην περιοχή Μουαρίφ στη Βέροια, δίπλα στον ποταμό Τριπόταμο, σε ένα περιβάλλον ιδιαίτερου φυσικού κάλλους. Πρόκειται για ένα συγκρότημα, πέντε συνολικά κτιρίων, συνολικού εμβαδού 1.887,30μ², τα οποία βρίσκονται σε οικόπεδο εμβαδού 24.801,64μ². Το εργοστάσιο ήταν υδροκίνητο, λειτουργούσε με ιπποδύναμη 120 ίππους, απασχολούσε 130 άτομα και παρήγαγε 200.000 χλγ. κλωστής. Η λειτουργία του έχει διακοπεί εδώ και πολλά χρόνια. Στο κεντρικό κτίριο διατηρείται η ηλεκτρογεννήτρια με τους ιμάντες για τη μετάδοση της κίνησης. Το σύνολο, αν κα εγκαταλελειμμένο, διατηρείται σε σχετικά καλή κατάσταση, ενώ σήμερα ανήκει στην οικογένεια Ουσουλτζόγλου. Στόχος της διπλωματικής αυτής εργασίας είναι να μελετήσει την ιστορία του εργοστασίου, τις συνθήκες κάτω από τις οποίες δημιουργήθηκε, τη σημερινή του κατάσταση, την αποκατάστασή του και την πιθανή μελλοντική του θέση στην πόλη της Βέροιας με την πρόταση νέων χρήσεων και λειτουργιών. Η μελέτη περιλαμβάνει επτά ενότητες.
Στην πρώτη ενότητα γίνεται η ιστορική τεκμηρίωση του εργοστασίου, ξεκινώντας από την πόλη στην οποία εντάσσεται, τους ιδρυτές του, τις συνθήκες κάτω από τις οποίες αρχίζει τη λειτουργία του, τον εξοπλισμό και την οικονομική πορεία της επιχείρησης.
Στη δεύτερη ενότητα, παρουσιάζεται η αποτύπωση του συγκροτήματος. Η αποτύπωση έγινε σταδιακά με επαναλαμβανόμενες επισκέψεις στο χώρο (με τη χρήση μετροταινίας) και φωτογραφήσεις.
Η τρίτη ενότητα περιλαμβάνει τις οικοδομικές φάσεις του συγκροτήματος, οι οποίες διερευνήθηκαν τόσο με την επιτόπου παρατήρηση, όσο και με την αξιολόγηση και σύγκριση αρχειακού υλικού και η τέταρτη ενότητα παρουσιάζει την παθολογία του κελύφους, η οποία μελετήθηκε επιτόπου και με λεπτομερή φωτογραφική τεκμηρίωση.
Η πέμπτη ενότητα ασχολείται με την αποκατάσταση του κελύφους του εργοστασίου, η οποία γίνεται στο πνεύμα της διατήρησης των αξιών και των στοιχείων αυτών που το καθιστούν βιομηχανική κληρονομιά, ενώ στην έκτη ενότητα παρουσιάζονται οι νέες χρήσεις, το κτιριολογικό πρόγραμμα και οι διάφορες κατασκευές που συνθέτουν τις νέες χρήσεις.
Στην έβδομη και τελευταία ενότητα, παρουσιάζεται η μελέτη για την κατασκευή νέου κτιρίου στη θέση παλαιότερου, όπως προκύπτει από την προηγούμενη τεκμηρίωση. Το νέο κτίριο γίνεται προσπάθεια να ενταχθεί όσο πιο αρμονικά γίνεται στην υπάρχουσα δομή και μορφολογία του συγκροτήματος και κυρίως να μη λειτουργεί ανταγωνιστικά προς τα κυρίως κτίριο του συγκροτήματος, που είναι το κτίριο παραγωγής.