Η τεχνητή λίμνη Κερκίνη βρίσκεται στο ΒΔ τμήμα του νομού Σερρών και σε απόσταση 40 χλμ από τις Σέρρες. Κύριος τροφοδότης της λίμνης είναι ο ποταμός Στρυμόνας. Ο ρόλος της λίμνης είναι πολλαπλός, καθότι η λίμνη είναι αντιπλημμυρική συγκρατώντας τα νερά του Στρυμόνα, αρδευτική αφού είναι η κύρια πηγή υδάτων για την άρδευση της ευρύτερης περιοχής, και αλιευτική αφού είναι μια από τις πιο πλούσιες λίμνες της Ελλάδος  σε ψάρια του γλυκού νερού. Σαν φυσικό επακόλουθο ο ρόλος της λίμνης στην ευρύτερη περιοχή είναι και οικονομικός. Η λίμνη παρουσιάζει μεγάλη βιοποικιλότητα εξαιτίας της μεγάλης ποικιλίας που υπάρχει σε είδη χλωρίδας και πανίδας, αλλά είναι και τόπος διαχείμασης για πολλά είδη πουλιών, εκ των οποίων αρκετά είναι υπό εξαφάνιση ή υπάρχουν πλέον σε μικρούς πληθυσμούς. Τέλος η λίμνη αποτελεί τόπο αναψυχής, προσφέροντας στους επισκέπτες της πληθώρα δραστηριοτήτων, ενώ για τους επιστήμονες είναι μια αστείρευτη πηγή γνώσης και έρευνας, γιατί λίγες περιοχές μπορούν να συνδυάζουν τόσα πολλά οικολογικά φαινόμενα και τόσο μεγάλη βιοποικιλότητα.

Στόχος ήταν ή δημιουργία καταφυγίων και παρατηρητήριων, καθώς και περιηγητικών διαδρομών στη λίμνη, με σκοπό την περιβαλλοντική εκπαίδευση, μέσω οργανωμένων ημερήσιων επισκέψεων ή και ολιγοήμερων εκδρομών για μαθητικές και φοιτητικές δράσεις, την επιστημονική έρευνα από ερευνητές και ομάδες επιστημόνων, καθώς και την ελαφριά αναψυχή και παρατήρηση από φυσιολάτρες και επισκέπτες της λίμνης. Τα καταφύγια θα μπορούσαν ακόμη να χρησιμοποιηθούν από τους ψαράδες της περιοχής διευκολύνοντας τις μετακινήσεις τους. Επιλέχθηκαν 3 διαφορετικά σημεία στη λίμνη με ξεχωριστό ενδιαφέρον για να τοποθετηθούν οι κατασκευές  τα οποία είναι: Τα δάση στοές από λεύκες, η ακτή που το καλοκαίρι  πλημμυρίζει με νερό ενώ το χειμώνα αποκαλύπτεται ο πυθμένας της λίμνης, και το ανάχωμα στη δυτική πλευρά της λίμνης. Δίνοντας έμφαση στην έννοια του καταφυγίου και της παρατήρησης και με γνώμονα τις μορφολογικές ιδιότητες των επιλεγμένων σημείων, στόχος ήταν η ανάδειξη της λίμνης, οι διαφορετικές αναγνώσεις του τοπίου ανάλογα με την εποχή, αλλά και η διακριτικότητα και ευαισθησία που ήταν απαραίτητη προκειμένου να μην διαταραχθούν οι ισορροπίες του οικοσυστήματος της λίμνης.