Η διπλωματική εργασία πραγματεύεται τη μελέτη και το σχεδιασμό ξενώνα οικολογικού προφίλ σε αγροτουριστικό πλαίσιο, το οποίο θα έχει χωρητικότητα 34 κλίνες. Η τοποθεσία βρίσκεται μεταξύ των χωριών Άνω και Κάτω Κεφαλαρίου στο Ν. Δράμας. Σκοπός του σχεδιασμού είναι η απαρχή μιας ήπιας αγροτουριστικής ανάπτυξης της περιοχής. Η φυσική ένταση και οι ανεξάντλητες φυσικές πηγές στην περιοχή είναι ένα φαινόμενο αξιοπρόσεκτο. Το άφθονο νερό που αναβλύζει δημιουργεί ποτάμια με διακλαδώσεις, εποχιακές λίμνες και μια ιδιαίτερη φυσική βλάστηση που διαχέεται στις παραπάνω ροές. Η διαδρομή του νερού επηρεάζει καταλυτικά τον περιβάλλοντα χώρο που αριθμεί πολλά χωρία, χιλιάδες στρέμματα καλλιεργειών και τοπόσημα της ευρύτερης περιοχής.

Αυτά είναι: 1. Η ιχθυοκαλλιέργεια μεταξύ Άνω και Κάτω Κεφαλαρίου 2. Η πλατεία του Άνω Κεφαλαρίου 3. Το πευκοδάσος Κυργίων 4. Το πάρκο αρπακτικών στη Αγορά 5. Ο αρχαιολογικός χώρος Φιλίππων και το πρώτο χριστιανικό βαπτιστήριο στην Ευρώπη που βρίσκεται στη Λυδία 6. Το πυλοθεραπευτήριο Κρηνίδων  και 7. Το Ευρωπαϊκό μονοπάτι 04. Ενωτικό τους στοιχείο θα αποτελέσει ένας ποδηλατόδρομος που τα διαπερνά και τα ενώνει με τον υδροτουριστικό μας ξενώνα.

Σημαντικός παράγοντας της επιλογής της τοποθεσίας αποτελεί η μεγάλη μονάδα ιχθυοκαλλιέργειας  που λειτουργεί στην εγγύς περιοχή. Οι θαμώνες θα έχουν την ευκαιρία να απασχοληθούν και να αποκτήσουν εμπειρία στην πρωτογενή παραγωγή προϊόντων, στην συγκεκριμένη περίπτωση της πέστροφας και του οξύρυγχου. Η ιχθυο-παραγωγή συμπληρώνει ένα «κλειστό κύκλωμα» καλλιεργειών που αποτελείται από υδροπονικές καλλιέργειες λαχανικών, μανιταρο-καλλιέργειες, καλλιέργειες σκουληκιών και καλλιέργειες λέμνας.

Ο σχεδιασμός των βασικών γραμμών του οικισμού-ξενώνα μιμείται την τυχαιότητα της κίνησης του νερού και τα όρια που συνθέτει, και τα εντάσσει στο φυσικό τοπίο της περιοχής. Αναλύεται σε εφτά επίπεδα 1. Το φυσικό δάσος της περιοχής, 2. Η ροή του ποταμού, 3. Το οδικό δίκτυο και το δίκτυο του ποδηλατοδρόμου, 4. Το κλειστό κύκλωμα των καλλιεργειών, 5. Η βάση του οικισμού (ξύλινο ντεκ), 6. Οι μονάδες κατοίκισης και 7. Τα κοινόχρηστα κτίρια.

Ο ξενώνας δεν είναι μεγάλος, αχανής και απρόσωπος, αλλά  μια, εναρμονισμένη με το περιβάλλον και την αρχιτεκτονική δόμηση του τόπου, μονάδα. Σε αυτό το πλαίσιο το κύριο υλικό είναι το rammed earth. Η αρχική ιδέα γεννιέται από τη δημιουργία των πηγών. Το νερό κυλά υπογείως, ανάμεσα σε  πέτρες, χώμα και κενά, ενώνεται και δημιουργεί ροή. Η ροή αυτή δημιουργείται από τυχαία όρια και  γωνιάσεις, δημιουργώντας  ένα εξίσου τυχαίο σχήμα. Η διαχείριση των χώρων στάσης, κίνησης, θέασης, γειτνίασης  φιλοδοξεί να δημιουργήσει και να εντείνει το αίσθημα του συνόλου-κοινότητας αλλά παράλληλα να προστατέψει τον ιδιωτικό χώρο των εφήμερων κατοίκων του ξενώνα. Όπως και στο Kresge College του Ch. Moore, το συγκρότημα «χορεύει» με τη φύση και τα όρια του ενός χάνονται στο άλλο.

Το πρόγραμμα διαμορφώνεται ως εξής: Έχουμε δύο ομάδες κτιρίων τα ιδιωτικά και τα δημόσια. Τα ιδιωτικά αποτελούνται από δίκλινες μονάδες και  ζευγάρια κατοικιών που μπορούν να χρησιμοποιηθούν σαν  τετράκλινα. Τα κοινόχρηστα είναι το  κέντρο υποδοχής, το κέντρο εκπαίδευσης και πληροφόρησης γύρω από τις εναλλακτικές καλλιέργειες, το κέντρο εστίασης και το κατάστημα. Η κατοικία ακολουθεί μια λιτή, σχεδόν, τεκτονική λογική και μια καθαρή ορθογωνική τυπολογία. Οι απέριττες επαναλαμβανόμενες μονάδες τοποθετούνται σε κλονισμένους άξονες, ενταγμένες στην λογική της ροής.  Ο σχεδιασμός του layer των κατοικιών έχει τις ρίζες του στο συγκρότημα των κατοικιών στην Επίδαυρο του Α. Κωνσταντινίδη.  Τα ιδιαίτερα σχήματα των δημόσιων κτιρίων, που δεν ακολουθούν το κανόνα της ορθής γωνίας, έρχονται σε αντίθεση με τη λογική των κατοικιών, ενισχύοντας την σημασία του δημόσιου χώρου.