Υπό το πρίσμα της δυναμικής που μπορεί να αποκτήσει ένα παιχνίδι ως σύμβολο πολιτισμών που φέρει στοχευμένα μηνύματα και προθέσεις, θα μπορούσε, κατάλληλα διαμορφωμένο, να λειτουργήσει ως μηχανισμός αντίληψης, κριτικής και μεταβολής της κοινωνίας.

Αρχικά, μέσα από την εμπειρική ενασχόληση και μελέτη διαφορετικών παιχνιδιών και την έρευνα σχετικής βιβλιογραφίας για τον τρόπο που λειτουργούν και αναπτύσσονται οι κοινωνίες σήμερα αλλά και κατά το παρελθόν, καθώς και μέσα από τη διερεύνηση διαφορετικών προτάσων, υπό μορφή ουτοπικών μοντέλων, ανιχνεύουμε και συγκεντρώνουμε εκείνες τις έννοιες που χρήζουν επεξεργασίας και μελέτης ώστε να ενσωματωθούν κατάλληλα στη συνέχεια της διαδικασίας και τελικά στο ίδιο το παιχνίδι που αποτελεί το τελικό προϊόν της παρούσας εργασίας.

Στη συνέχεια, οι προαναφερθήσες έννοιες, αποτέλεσαν τη βάση δημιουργίας και επεξεργασίας μιας σειράς διαγραμμάτων, υπό μορφή σχεδίων, ηχοτοπίων, παραμυθιών και πειραματισμών πάνω στο παιχνίδι και εντέλει η συγχώνευση και συμπύκνωσή τους, συντέλεσαν στη δημιουργία του τελικού παιχνιδιού

Επτά μονάδες με εξαγωνική βάση, φέρουν ένα κομμάτι του εννοιολογικού υπόβαθρου που αναφέρθηκε προηγουμέως, όχι μόνο στη μορφή αλλά και στον τρόπο που συνδέονται μεταξύ τους. Έπειτα, εμπλουτίζονται από τους κανόνες του παιχνιδιού που σκοπεύουν στη συνεργασία και τη συνεχή εναλλαγή των παικτών στους ρόλους που τους προσδίδει το παιχνίδι.

Τέλος, η εισαγωγή τριών σεναρίων ολοκληρώνει την πρόθεση, ενισχύωντας διαδοχικά τη συμμετοχή του παίχτη όχι μόνο στη διαδικασία παιχνιδιού αλλά και την ίδια την κατασκευή του.