Αντικείμενο της διπλωματικής μας εργασίας αποτελεί η προοπτική εξόδου της Δραπετσώνας προς τη θάλασσα μέσω της δημιουργίας ενός ανοιχτού δημόσιου χώρου μητροπολιτικής εμβέλειας στη θέση του πρώην βιομηχανικού συγκροτήματος Λιπασμάτων. Η περιοχή διατηρεί εδώ και χρόνια το χαρακτηριστικό του απροσπέλαστου χωρίζοντας με έναν συνεχή τοίχο την πόλη από τη θάλασσα. Τα ίχνη της προηγούμενης χρήσης της σβήνουν σταδιακά στο πέρασμα του χρόνου, ενώ νέες δεν έχουν προκύψει παρ όλες τις προτάσεις που έχουν κατατεθεί. Αποτελεί ακόμη ένα διαχρονικό πεδίο διεκδίκησης από την τοπική κοινωνία, λόγω τη απεριόριστης δυνατότητας της να αποτελέσει χώρο πρασίνου, σε μία περιοχή η οποία χαρακτηρίζεται από την πυκνή αστική  δόμηση, όπως αυτή έχει διαμορφωθεί μέσα στον 20ο  αιώνα.

Επιχειρούμε να απαντήσουμε στα παραπάνω ζητήματα επεκτείνοντας τον οδικό άξονα που συνδέει το κέντρο της Δραπετσώνας με τα Λιπάσματα. Δημιουργούμε μια προβλήτα που λειτουργεί ως άξονας περιπάτου προς τη θάλασσα, ένα νέο έδαφος σε απόσταση και σχέση με το υπάρχον. Το νέο αυτό έδαφος λειτουργεί ως μηχανισμός ανακάλυψης του υπάρχοντος, τόσο για την ίδια την πόλη, όσο και για το έδαφος των Λιπασμάτων.

Αντιστρέφοντας καθ ύψος την εικόνα της πόλης τοποθετούμε επίπεδα δραστηριοτήτων προγραμματικά σχετικών με τον ελεύθερο χρόνο κάτω από την προβλήτα. Τα επίπεδα αυτά λειτουργούν ως διαμεσολαβητές στην έξοδο της πόλης προς το έδαφος των Λιπασμάτων όπου δημιουργούμε τέσσερις άξονες περιπάτου και πρασίνου που διασχίζουν την περιοχή. Συμβάλουμε έτσι στην προσπάθεια ανακατάληψης του εδάφους που επιχειρεί το φυσικό στοιχείο εκμεταλλευόμενο την εγκατάλειψη και τις δύο δεκαετίες από την κατεδάφιση των εγκαταστάσεων και οραματιζόμαστε την επικράτηση του σε ένα μητροπολιτικό πάρκο.

Προσεγγίζουμε το υπάρχον έδαφος ως ένα συνονθύλευμα από ίχνη ερειπίων που αδυνατεί να συγκροτήσει την εικόνα της  προηγούμενης χρήσης. Επιχειρούμε να απαντήσουμε στο ζήτημα της ιστορικής μνήμης που προκύπτει από αυτό όχι με την αναβίωση ή την κατάργηση του παρελθόντος, μα με μια δυναμική ιστορική καταγραφή που συνομιλεί με το σήμερα και αναζητά νέες χρήσεις κρατώντας ανοιχτά  τα μάτια στο χθες.