Η παρούσα εργασία αναφέρεται στο βιβλίο επιστημονικής φαντασίας Solaris του Stanislaw Lem. H σύνθεση αποτελείται από το σχεδιασμότων αρχιτεκτονικών στοιχείων και των χαρακτήρων που περιγράφονται στο κείμενο με σκοπό την παράγωγη ταινίας κινουμένων σχεδίων. Ο Lem δεν αναλώνεται ποτέ στη προσπάθεια να επεκτείνει το σκηνογραφικό του υπόβαθρο (στοιχεία περιγραφής χώρων) στο βαθμό που να φαίνεται αλλόκοτο ή ανεπτυγμένο σε σχέση με την άμεση πραγματικότητα. Το ενδιαφέρον του φαίνεται να είναι εστιασμένο στην υπαρξιακή αναζήτηση του ανθρώπου μέσα στον κόσμο και κάτι τέτοιο συμβαίνει μέσα απ’ τη σύγκρουσή του με κάτι που εμφανίζεται ως ανώτερο συνειδησιακά από αυτόν. Η απάντηση που δίνεται για την αντιμετώπιση του θέματος της μεταφοράς του κειμένου στην εικονογραφία του κινηματογράφου είναι επηρεασμένη από την άμεση πραγματικότητα. Αυτό συμβαίνει μέσα από την αντιγραφή αναφορών που βασίζονται σε σύγχρονα τεχνολογικά αντικείμενα-συσκευές-μέσα και την ανασύνθεση τους σε ένα περιβάλλον που τα αντικείμενα παίζουν το ρόλο τους όχι σαν σύμβολα αλλά σαν γεωμετρίες που εντείνουν τη σύνθεση στη σχέση τους με τη δράση.

Τον κύριο λόγο έχει η ατμόσφαιρα καθώς διαβάζοντας το κείμενο έγινε συνειρμικά η συσχέτιση με τις ταινίες «noir» (αστυνομικό θρίλερ, επιλογή ασπρόμαυρης εικόνας, και χρήση φίλτρων όπως vignette και film grain). Τα «σκηνικά» σχεδιάζονται τμηματικά με βάση την κατεύθυνση της κάμερας, πάνω στα περιστατικά που προωθούν την ιστορία. Δε δίνεται έμφαση στις περιγραφές των χώρων του Lem τόσο, όσο στην επινόηση τους ξανά, σε σχέση με τις εντάσεις του σεναρίου και την υπόθεση της δράσης των προσώπων ανεξάρτητα από το χρονικό πλαίσιο της αφήγησης.