Η διπλωματική εργασία αφορά στο σχεδιασμό ενός μοναστηριού στην ύπαιθρο, στην περιοχή της βόρειας Τήνου. Η Ιερά Μονή της Παναγιάς Ευαγγελίστριας φιλοξενεί 33 μοναχούς και τοποθετείται σε πλάτωμα μεταξύ των απόκρημνων πλαγιών του βράχου, με όψη στη θάλασσα. Το μοναστήρι αποτελείται από 33 κελιά, Καθολικό, τραπεζαρία, αρχονταρίκι, φιάλη, ξωκλήσι, κουζίνα και χώρους φιλοξενίας για 12 επισκέπτες.

Δίπλα από την κεντρική είσοδο βρίσκεται το ξωκλήσι της μονής. Στο χώρο αυτόν μπορεί ο επισκέπτης να κάνει μια στάση και να προσευχηθεί προτού εισέλθει. Όλη η καθημερινότητα του μοναστηριού οργανώνεται γύρω από την αυλή. Το Καθολικό είναι το κεντρικό της κομμάτι. Η τραπεζαρία, το αρχονταρίκι, οι ξενώνες και τα υπόλοιπα κτίρια διατάσσονται περιμετρικά σε σχήμα "Γ" αποτελώντας το όριο μεταξύ του εσωτερικού χώρου του μοναστηριού και του εξωτερικού περιβάλλοντος περιμετρικά. Ο διαχωρισμός των δύο δεν διασφαλίζεται αυστηρά, αλλά υποδηλώνεται από τη συνολική διάταξη. Δίπλα από τις σκάλες που οδηγούν στους ορόφους των κελιών υπάρχουν δύο ημιυπαίθριοι χώροι.

Τα κελιά οργανώνονται σε ορόφους κάτω από το υπόλοιπο μοναστήρι όλα με την όψη τους στη θάλασσα. Είναι ο προσωπικός χώρος του μοναχού που αποτελείται από τα τελείως απαραίτητα.  Ανεξάρτητα από το μοναστήρι αλλά ταυτόχρονα κομμάτι του, στέκουν μοναχικά στη θέα της θάλασσας  κρατώντας τη ζωή που αναπτύσσεται από πάνω τους, όλα μαζί και το καθένα ξέχωρα.