Η ερευνητική εργασία “Διαμονές στην Ι.Μ. Καλαμίου Nαυπλίας_ καταγραφές, μαρτυρίες, σημειώσεις και αποτυπώσεις της μοναστηριακής διαβίωσης και τηςφιλοξενίας”,πραγματεύεται και εξετάζει τις παραμέτρους εκείνες που σχηματίζουν μια μοναστικήπραγματικότητα.

Η μοναστικήζωή συχνά αντιμετωπίζεται ως κάτι το εξωπραγματικό. Επιχειρείται η καταγραφή του τρόπου ζωής μιας γυναικείας μονής, η καθημερινότητα και οι χώροι που λαμβάνει χώρα αυτή. Ο μοναχός ζώντας στο μοναστήρι, ορίζει και χαρακτηρίζει τον χώρο αποδίδοντας του νοήματα και αξίες. Η δική μου ανάλυση και περιγραφή της εμπειρίας μου γίνεται με σκοπό να κατανοήσω, να ορίσω και να ερμηνεύσω αυτόν τον βιωμένο χώρο και όχι τον καθεαυτόν χώρο.

Η εργασία αυτή επιχειρεί να εντοπίσει και να συλλέξει τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά ενός γυναικείου μοναστηριού μέσα από την παρατήρηση και την έρευνα. Δεν αναζητά μια μορφολογική ή τυπολογική διερεύνηση των μοναστηριών γενικά αλλά διερευνά τι είδους κατοίκηση υπονοεί ένας τέτοιος τρόπος ζωής σε έναν τέτοιο χώρο.

Εξετάσει έννοιες χωρικές και εννοιολογικές που συναντά κανείς στους μοναστικούςτόπους. Δημιουργεί ένα κολάζ στοιχείων και εννοιών που συλλέγονται μέσα από έρευνα σε μοναστήρια, βιβλία, άρθρα, διαδικτυακές πηγές, βίντεο και συζητήσεις. Διεξάγεται επιτόπια έρευνα, καταγραφή και ανάλυση της γυναικείας Ιεράς Μονής Κοιμήσεως Θεοτόκου Καλαμίου στο Ναύπλιο, εξετάζοντας, παρατηρώντας και χαρτογραφώντας την καθημερινή ζωή, τις δραστηριότητες, τις τελετές, τις αρχιτεκτονικές δομές, τις χωρικές συμπεριφορές, τα αντικείμενα, τα μοτίβα, την ορολογία τους, την μοναστική ζωή και φιλοσοφία του μοναχισμού.

Τα ίχνη του μοντέλου κατοίκησης του μοναστηρίου συγκροτούν το μοτίβο για μια συντονισμένη κοινοβιακή ζωή, ως ένα νέο σενάριο κατοίκησης των ανθρώπων σήμερα.