Οι τσιγγάνοι επιμένουν στη διατήρηση της ‘διαφορετικότητάς’ τους μέσα από ήθη, έθιμα, τελετουργικές οργανώσεις και πολιτισμικές ιδιαιτερότητες, παρά τη συνύπαρξή τους με την ευρύτερη κοινωνία. Όλα αυτά, ορίζουν ιδιαίτερου τύπου κοινωνικές συμπεριφορές, αλλά και χωρικές δομές, τις οποίες μελέτησα στο ερευνητικό μου θέμα, με τίτλο ‘Μορφές κατοίκησης των Τσιγγάνων της Θεσσαλίας’. Με αφορμή αυτή την έρευνα, σχεδίασα ένα πρότυπο κατοικίας που προορίζεται για τσιγγάνους εγκατεστημένους μόνιμα σε κάποια περιοχή. Η κατοικία αυτή, αποτελεί τη δική μου πρόταση σε κάποιον ιδιώτη τσιγγάνο που με επισκέφτηκε ως πελάτης, ή διαφορετικά, μπορεί να αποτελέσει το πρότυπο στο οποίο θα βασιστεί το κράτος, για να οργανώσει έναν οικισμό που θα παραχωρήσει σε άστεγους τσιγγάνους.

   Στην κατοικία έχει προβλεφτεί η διαμονή δύο οικογενειών μαζί, όπως και συνηθίζεται. Υπάρχουν τρία κτίσματα, το ένα είναι η αποθήκη -κοινή για όλους-, το άλλο είναι η κυρίως κατοικία -για την οικογένεια του ιδιοκτήτη- και το τελευταίο είναι ένα διώροφο κτίσμα που προορίζεται για το νεόνυμφο ζευγάρι.

Η συνθετική πορεία του θέματος βασίστηκε στα πρότυπα και τις ήδη υπάρχουσες συνθήκες των κατοικιών που μελέτησα. Σκοπός της κατασκευής είναι, η κατοικία να μπορεί να ‘μαζεύεται’ και να ‘απλώνεται’, ανάλογα με την εποχή και αυτό γιατί οι τσιγγάνοι έχουν μια ιδιαίτερη σχέση με την ύπαιθρο -επιδιώκουν συνεχή επαφή- και τους καλοκαιρινούς μήνες όλες σχεδόν οι καθημερινές δραστηριότητες εκτελούνται σε αυτή.

   Επίσης, έχουν προβλεφτεί ειδικές κατασκευές που θα διευκόλυναν την καθημερινότητα τους. Αυτές είναι οι έξεις: α) το σύστημα πλυσίματος των ρούχων, β) η κουζίνα διπλής όψης, γ) τα εσωτερικά διαχωριστικά, δ) ο αποθηκευτικός τοίχος, ε) τα διαχωριστικά πάνελ και τέλος ζ) η κινητή περίφραξη. Κάθε μία από αυτές, έχει μελετηθεί σε μικρότερη κλίμακα, ώστε να γίνει πιο σαφής η λειτουργία της.

   Τέλος, προτείνεται μια μορφή οργάνωσης οικισμού, αποτελούμενου από πρότυπα σε παράθεση, σε οριζόντια και κάθετη διάταξη, τέτοια ώστε, να δημιουργούνται γειτονιές με κοινούς χώρους για την ανάπτυξη των καθημερινών δραστηριοτήτων.