Arch.Uth Μεταπτυχιακό Πρόγραμμα Μεταπτυχιακό Πρόγραμμα Μεταπτυχιακό Πρόγραμμα Μεταπτυχιακό Πρόγραμμα Arch.Uth UTH.gr English

Greesis #7
BLITZ Ομάδα Θεάτρου
Δον Κιχώτης
Βραδινή Πορεία μέσα στην Πόλη

Τρίτη 29 Νοεμβρίου 2011

Ώρα εκκίνησης 20.00
Σημείο εκκίνησης: Είσοδος Τμήματος Αρχιτεκτόνων, Πεδίον Άρεως, Βόλος

Δείτε την αφίσα.

Βιογραφικό ομάδας blitz
Τον Οκτώβριο του 2004 σχηματίστηκε η θεατρική ομάδα blitz από τους Γιώργο Βαλαή, Αγγελική Παπούλια και Χρήστο Πασσαλή. Μέχρι τότε τα μέλη της ομάδας είχαν σπουδάσει θέατρο και είχαν αποκτήσει εμπειρία δουλεύοντας επί σειρά ετών με διάφορους θιάσους, όπου και συναντήθηκαν. Η θεατρική ομάδα blitz σχηματίστηκε με βάση:

  • την κοινή πεποίθηση ότι το θέατρο είναι ένας χώρος ουσιαστικής συνάντησης ανθρώπων και ανταλλαγής ιδεών και όχι πια ένας χώρος επίδειξης δεξιοτήτων και ready made truths
  • την ανάγκη τους να απαντήσουν στο ερώτημα τι χρειάζεται η κοινωνία από την τέχνη σήμερα και τι μπορεί να σημαίνει θέατρο στον 21ο αιώνα
  • την ισότιμη σχέση των μελών όσον αφορά την σύλληψη, τη συγγραφή, τη σκηνοθεσία, τη δραματουργία και την πεποίθηση οτι όλα είναι υπό αμφισβήτηση, ότι τίποτα δεν είναι σίγουρο, ούτε στο θέατρο ούτε στη ζωή.

Ο στόχος τους, ο προσανατολισμός τους, το όραμά τους είναι μια φόρμα που μπορεί πιθανά να ανανεώσει το θέατρο. Για να το πετύχουν αυτό, επιλέγουν το σύγχρονο ρεύμα του συνδυασμού των τεχνών στο θεατρικό πεδίο, με σκοπό την διαρκή αναθεώρηση των αντιλήψεών τους σε ότι αφορά την δραματουργία, την υποκριτική, τη συγγραφή, την αφηγηματικότητα, την αναπαραστατικότητα κτλ.
Το 2006, η ομάδα παρουσιάζει την πρώτη της παράσταση motherland. Μια παράσταση βασισμένη σε έναν παγκόσμιο χάρτη, με έντονα στοιχεία διάδρασης με τους θεατές και στοιχεία περφόρμανς, όταν οι ηθοποιοί διασχίζουν έναν πολυσύχναστο δρόμο της Αθήνας σε αργή κίνηση, διακόπτοντας την κυκλοφορία.
Το 2007, η ομάδα παρουσιάζει τις παραστάσεις Joy Division και New Order. Eίνα μια προσομοίωση τηλεοπτικού παιχνιδιού όπου οι θεατές παίρνουν τον ρόλο κριτικής επιτροπής. Μπροστά τους, δυο χωρισμένα ζευγάρια που προσπαθούν να λύσουν τα αδιέξοδα της σχέσης τους χορεύοντας, τραγουδώντας, βρίζοντας η βιαιοπραγώντας.
Το 2009 η ομάδα συσκηνοθετεί τον Φάουστ του Γκαίτε. Είναι το πρώτο κλασσικό κείμενο με το οποίο ασχολείται η ομάδα, προτείνοντας μια νέα ανάγνωση της νύχτας της Βαλπούργης.
Στη συνέχεια, η ομάδα παρουσιαζει την περφόρμανς το σπίτι. 7 ηθοποιοί υποδέχονται κάθε βράδυ σε πραγματικό χρόνο 20 περίπου θεατές στο πραγματικό σπίτι στο οποίο κατοικούν.
Το καλοκαίρι του 2009, η ομάδα παρουσιάζει την παράσταση ΚΑΤΕΡΙΝΗ. Είναι μια 5ωρη περφόρμανς που λαμβάνει χώρα σε ένα διώροφο κτίριο και συγκεκριμένα σε έναν εξωτερικό δημόσιο χώρο και 6 δωμάτια, όπου οι ηθοποιοί συναντιούνται τετ-α-τετ με τους θεατές κατόπιν ραντεβού.
Το 2010, οι blitz παρουσιάζουν την παράσταση Guns!Guns!Guns!. Είναι η επιστροφή της ομάδας σε μια συμβατική σκηνή όπου επιχειρείται μια ανασκόπηση του 20ου αιώνα με άξονα την ιδέα της επανάστασης, τα όπλα και το ερώτημα πως αλλάζει ο κόσμος.
Την ίδια χρονιά, παρουσιάζει την περφόρμανς CINEMASCOPE. Αυτή τη φορά, η παράσταση εκτυλίσσεται στον δρόμο, και συγκεκριμένα σε έναν αθηναϊκό πεζόδρομο. Οι θεατές, φορώντας ασύρματα ακουστικά και απομονωμένοι από το θέαμα πίσω από ένα τζάμι, παρακολουθούν τους ήρωες που ζούνε τις τελευταίες μέρες της ζωής τους καθώς και τους πραγματικούς περαστικούς που εν αγνοία τους, συμμετέχουν στην παράσταση.
Στις τέλη του 2010, η ομάδα παρουσιάζει την περφόρμανς ΓΑΛΑΞΙΑΣ. Μια 4ωρη περφόρμανς σε ένα γκαράζ με 8 ηθοποιούς και μια ατέλειωτη λίστα ανθρώπων, ιδεών, λέξεων, κινημάτων, αντικειμένων που έχουν χαθεί, πεθάνει ή ξεχαστεί.
Οι παραστάσεις μας προσκαλούν τον θεατή να μοιραστεί μαζί μας μια κατάσταση, μια εμπειρία προκαλώντας τον να απελευθερωθεί από τη συμβατική θέση του ως pathetic voyer. Μας καλύπτει ως ένα βαθμό ο ορισμός του Λέμαν για το μεταδραματικό θέατρο, ‘περισσότερο παρουσία παρά αναπαράσταση, περισσότερο μοίρασμα παρά διαμεσολαβημένη εμπειρία, διαδικασία παρά αποτέλεσμα και ερέθισμα παρά πληροφορία’, ένα μόττο από την Μπιενάλε της Βενετίας, ‘περισσότερη ηθική, λιγότερη αισθητική’ και η φράση aesthetics vs. anaesthetics.
Η θεατρική ομάδα blitz έχει συνεργαστεί με το bios cultural center, το Εθνικό θέατρο και το Φεστιβάλ Αθηνών και Επιδαύρου και επιχορηγείται από το υπουργείο Πολιτισμού από την πρώτη της παραγωγή. Μόνιμοι συνεργάτες της ομάδας είναι ο δραματουργός Νίκος Φλέσσας, η σκηνογράφος-αρχιτέκτονας Έυα Μανιδάκη και ο σχεδιαστής φωτισμού Τάσος Παλαιορούτας. Ακολουθούν συνοπτικά οι παραστάσεις που η θεατρική ομάδα blitz έγραψε, έπαιξε και σκηνοθέτησε.

  • motherland  bios cultural center, Σύρος, Ηράκλειο, Giessen, Aix-en-Provence 2006-7
  • Joy Division/ New order bios cultural center 2007 • Faust  Εθνικό Θεάτρο 2009
  • The House  Aγησιλάου 30 2009 • ΚΑΤΕΡΙΝΗ  Φεστιβάλ Αθηνών και Επιδαύρου 2009
  • Guns! Guns! Guns!  Εθνικό Θέατρο 2009-10
  • CINEMASCOPE, ένα ντοκυμαντέρ για τις 9 τελευταίες ημέρες του κόσμου  Φεστιβάλ Αθηνών και Επιδαύρου 2010
  • ΓΑΛΑΞΙΑΣ (work in progress)  Ίδρυμα Μιχάλη Κακογιάννη 2010
 

Διάλεξη της Εύας Στεφανή με τίτλο "Ανάπαυση".
Τετάρτη 23 Νοεμβρίου, ώρα 21:00, Αμφιθέατρο ΤΑΜ

H Εύα Στεφανή γεννήθηκε το 1964. Σπούδασε Πολιτικές Επιστήμες στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και  κινηματογράφο  στην Ecole Varan, στο Παρίσι, στο Πανεπιστήμιο της Νέας Υόρκης και στο Νational Film and Television School στην Βρετανία όπου ειδικεύτηκε στη σκηνοθεσία ντοκιμαντέρ. Το 1997 τελείωσε τη διδακτορική της διατριβή στο Πάντειο Πανεπιστήμιο στο τμήμα Επικοινωνίας και Mέσων Μαζικής Ενημέρωσης. Είναι επίκουρη καθηγήτρια στο τμήμα Θεατρικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Αθηνών. Είναι σκηνοθέτης ταινιών ντοκιμαντέρ ( «Ακρόπολις», «Επισκέψεις στον Ε.Χ.Γονατά», «Το Κουτί», «Συγκάτοικοι», «Τι ώρα είναι», «Αθήναι», «Γράμματα από το Αλμπατρος», «Λουόμενοι» κ.α).

Δείτε την αφίσα.

 

Την Τρίτη 22 Νοεμβρίου διδάσκοντες και φοιτητές του Τμήματος Αρχιτεκτόνων του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας, θα παρουσιάσουν τη δράση DE HOMINIS APPARATUS στο XYZ OUTLET #22, σε συνδυασμό με την 3η Μπιενάλε της Αθήνας 2011: ΜΟΝΟΔΡΟΜΟΣ.

Η δομή της δράσης DE HOMINIS APPARATUS, έχει το χαρακτήρα ενός είδους λαβυρίνθου χωρίς 'εξωτερικό', όπου οι αφηγήσεις και οι έρευνες του καθενός ξεκινούν από διαφορετική κάθε φορά έννοια (όπως Ντισποσιτίφ, Οικο-νομία, Διαθετικότητα, Βιοπολιτική, Κυριαρχία, Βεβήλωση, Νόμος, Σώμα, Γνώση, Επιθυμία, Φόβος, Αξιοπρέπεια, Υποκείμενο, Αντικείμενο, Πράγμα, Καταστροφή κ.τ.λ., έννοιες που περιγράφει ο Giorgio Agamben) για να οδηγηθούν πάντα στο ίδιο κέντρο, το Apparatus. Κατά τη διάρκεια της δράσης θα συγκροτηθεί ένα είδος αρχείου από διαδικτυακές πηγές και ένας εκτυπωτής θα αποτελεί τον 'εφιάλτη της τεκμηρίωσης'.

Η δράση θα αποπειραθεί κατ' αυτόν τον τρόπο να επικοινωνήσει έναν άλλου τύπου λόγο, “υπερταυτολογικό”, με βάση την ψυχαναλυτική τακτική της υπερταύτισης. Έτσι θα αποφευχθεί ένας γραμμικός και ιεραρχικός χαρακτήρας αφήγησης δημιουργώντας την εντύπωση μιας κλειστοφοβικής ατμόσφαιρας, ενός είδος αντεστραμμένου καφκικού Πύργου, απ' όπου κάθε προσπάθεια εξόδου από το Apparatus επαναφέρει τα υποκείμενα σταθερά στο εσωτερικό του.

Έναυσμα για την πραγματοποίηση αυτής της δράσης είναι το πρόσφατο εργαστηρίου του τμήματος Αρχιτεκτόνων του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας What Is an Apparatus? - αντλώντας από το ομώνυμο δοκίμιο του Giorgio Agamben. Η έννοια του "apparatus" επέτρεψε στο εργαστήριο να ανιχνεύσει τους δεσμούς που συνέχουν τις σύγχρονες αρχιτεκτονικές με τις καλλιτεχνικές πρακτικές και με ό,τι εννοούμε όταν μιλάμε σήμερα –σε μια εποχή οξυμμένης κρίσης- για βιοπολιτική και ανθρώπινες κοινότητες. Επιπλέον, ενθάρρυναν την ανάδυση ενός αναστοχασμού πάνω στον τρόπο με τον οποίο προσλαμβάνουμε τον κόσμο, τις σχέσεις, τις συμπεριφορές και τα αντικείμενα και μάλιστα σε πραγματικό χρόνο.

Ο όρος "apparatus" (στα γαλλικά dispositif – μηχανισμός, ίσως διαθετικότητα,) - ένας όρος-κλειδί που εισήγαγε ο Michel Foucault και χρησιμοποιείται ήδη ευρέως, παραπέμπει σε μια απροσδιόριστη διάταξη τεχνικών που περικυκλώνουν, περιορίζουν και τελικά ορίζουν το ανθρώπινο υποκείμενο. Στην αρχαιολογία του όρου, ο Agamben ανιχνεύει την καταγωγή του στην επικράτεια της οικονομίας – αναγνωρίζοντάς του την ίδια νοηματική γενεαλογία με την οικονομική επιστήμη. Ο συγγραφέας ισχυρίζεται ότι όλη η ζωή μας καθορίζεται σχεδόν ολοκληρωτικά από ένα σύνολο apparatus τα οποία μας είναι αδύνατο να “καταστρέψουμε” ή ακόμη να μετατρέψουμε σε ένα συναρπαστικό ριζοσπαστικό προνόμιο.

Το εργαστήριο εξερεύνησε και αξιολόγησε την “άγρια σκέψη” και τις πρακτικές των καθημερινών κοινωνικών σχέσεων και ανταλλαγών, ή αλλιώς την κάθε πιθανή ή λανθάνουσα μορφή ατομικής και κοινωνικής δημιουργικότητας, όπως αυτή εμφανίζεται σε άτυπες συμπεριφορές καθώς και σε do-it-yourself πρακτικές

Διδακτική Ομάδα:
Νάντια Καλαρά, Μαρία Παπαδημητρίου, Λόης Παπαδόπουλος, Γιώργος Τζιρτζιλάκης.

Συντονιστής:
Γιώργος Ρυμενίδης.

Φοιτητές:
Δανάη Αβαράκη, Δέσποινα Γεωργιάδου, Αγγελίνα Δάγκα, Αβροκώμη Ζαβιτσάνου, Μαρία Κωτούλα, Αγγελική Μέλη, Γιώργος Μπέρδος, Χρύσα Νταφλούκα, Χαρά Στεργίου, Γρηγόρης Τσαντήλας. 

 

Greesis #5
Δημήτρης Παπανικολάου
Τρίτη 22 Νοεμβρίου 2011, 21.00
Αμφιθέατρο ΤΑΜ, Πεδίον Άρεως, Βόλος

Ο Δημήτρης Παπανικολάου είναι λέκτορας Νεοελληνικών Σπουδών στο Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης, όπου διδάσκει επίσης θεωρία της λογοτεχνίας και σπουδές φύλου. Σπούδασε κλασική, νεοελληνική και συγκριτική φιλολογία στα πανεπιστήμια της Αθήνας και του Λονδίνου. Έχει εκδώσει στα αγγλικά τη μονογραφία Singing Poets: Literature and Popular Music in France and Greece (στη σειρά της Βρετανικής Εταιρείας Συγκριτικής Φιλολογίας – Legenda). Αρθρογραφεί στα Νέα και το περιοδικό Books’ Journal.

Δείτε την αφίσα.

 

22/11/11, 15:00
Αμφιθέατρο ΤΑΜ

Η διάλεξη θα συζητήσει την έννοια του ηχοτοπίου και τους προβληματισμούς που αφορούν στην πολιτισμική μελέτη του ήχου στον αστικό χώρο. Στη συνέχεια θα εστιάσει στην παρουσίαση της μεθόδου του ηχητικού περίπατου (soundwalk) και την εφαρμογή της στη διερεύνηση της ακουστικής εμπειρίας και αναπαράστασης των ηχητικών κόσμων στην πόλη.

Η Δάφνη Τραγάκη σπούδασε Εθνομουσικολογία στο Goldsmiths College(University of London) με επιβλέποντα καθηγητή τον John Baily. Η διδακτορική διατριβή της δημοσιεύτηκε με τίτλο Rebetiko Worlds. Ethnomusicology and Ethnography in the City (Cambridge Scholars Publishing, 2006). Τα ερευνητικά της ενδιαφέροντα εστιάζουν στην ανθρωπολογική μελέτη της μουσικής, στις πολιτικές του μουσικού πολιτισμού, στην εθνογραφική μελέτη της μουσικής και στις μουσικές κουλτούρες στον αστικό χώρο. Από το 2004 διδάσκει στο τμήμα Ι.Α.Κ.Α. του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας. Τα τελευταία τρία χρόνια ασχολήθηκε ερευνητικά με τις πολιτικές του μουσικού θεάματος και έχει επιμεληθεί το συλλογικό τόμο Spectacle and Politics in the Eurovision Song Contest (υπό έκδοση, στη σειρά Europea: Ethnomusicologies and Modernities, Scarecrow Press).

 

21/11/11, 20:00, Αμφιθέατρο ΤΑM

Ο Johan Bettum είναι καθηγητής και διευθυντής του προγράμματος μεταπτυχιακών σπουδών της Städelschule Architecture Class στη Φρανκφούρτη. Το γραφείο του ArchiGlobe διερευνά πειραματικές προσεγγίσεις και στρατηγικές αρχιτεκτονικού σχεδιασμού. Η διδακτορική του διατριβή αφορά την αρχιτεκτονική δυναμική ινωδών συστημάτων και τεχνικών συνύφανσης. Έχει διδάξει στην Architectural Association (AA), UCLA, the Berlage Institute και το EPFL στη Λωζάνη. Σπούδασε αρχιτεκτονική στην Architectural Association στο Λονδίνο, έχοντας ολοκληρώσει σπουδές βιολογίας στο Princeton University.

 

Περίπατος στο Μαυροβούνι (Αγιόκαμπος) της Θεσσαλίας.
Δείτε την αφίσα.

Σύντομο βιογραφικό

Ο Θανάσης Τότσικας είναι εικαστικός καλλιτέχνης όπου ζει και εργάζεται στη Νίκαια και στο Μαυροβούνι (Αγιόκαμπος) της Θεσσαλίας. Σπούδασε στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών της Αθήνας (1967) και στην Ecoledes Beaux-Artsστο Παρίσι (1970). Συμμετείχε σε πολλές σημαντικές εκθέσεις στην Ελλάδα και στο εξωτερικό, ανάμεσα στις οποίες η XIXth International Biennale (Σάο Πάολο 1987), η Τεχνητή Φύση, (Ίδρυμα ΔΕΣΤΕ  Αθήνα 1990), η DocumentaIX (Κάσελ, Γερμανία 1992), η Jardind’ Hiver, (Κέντρο Τέχνης Domainede Kerguehennec 1994), η ConfiguraII, Dialogder Kulturen, (Internationale Triennaledes Kunsthandwerks, Ερφούρτ, Γερμανία 1995), η Greek Realities, (Galerieim Marstall, Βερολίνο 1996), η XLVII Biennale di Venezia (Ελληνικό Περίπτερο, Giardini 1997), η Outlook (Αθήνα 2003) και η 1η Biennale της Αθήνας (2006).

 

Greesis #3
Αλέξανδρος Κιουπκιολής
Η αυταρχική ολοκλήρωση του Φιλελευθερισμού
Τρίτη 1 Νοεμβρίου 2011,
Ώρα 9.00
Αμφιθέατρο ΤΑΜ
Δείτε την αφίσα.

Βιογραφικό

Ο Αλέξανδρος Κιουπκιολής γεννήθηκε στην Αθήνα το 1975. Σπούδασε ελληνική φιλολογία (κλασσική κατεύθυνση) στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και πολιτική θεωρία στα Πανεπιστήμια του Έσσεξ και της Οξφόρδης, από όπου έλαβε το διδακτορικό του δίπλωμα. Έχει διδάξει πολιτική θεωρία στα Πανεπιστήμια της Οξφόρδης και της Κύπρου, ενώ από το 2010 είναι λέκτορας του τμήματος Πολιτικών Επιστημών του ΑΠΘ με αντικείμενο τις "Σύγχρονες Πολιτικές Θεωρίες". Τα ερευνητικά του ενδιαφέροντα επικεντρώνονται στη νεώτερη φιλοσοφία της ελευθερίας, τη φιλοσοφία του δικαίου, τις θεωρίες της δημοκρατίας, την ανάλυση και την κριτική της εξουσίας. Στις δημοσιεύσεις του περιλαμβάνονται άρθρα με συναφή θεματική, ενώ από τον εκδοτικό οίκο Palgrave Macmillan ετοιμάζεται η έκδοση του βιβλίου του "Freedom after the critique of foundations: Marx, liberalism and agonistic autonomy".

 

Greesis #2
Στέφανος Ροζάνης
Η κρίση  μέσα στα πλαίσια του Ύστερου Καταναλωτικού Καπιταλισμού
Τρίτη 25 Οκτωβρίου 2011
Ώρα 9.00
Αμφιθέατρο ΤΑΜ

Δείτε την αφίσα.

Ο Στέφανος Ροζάνης γεννήθηκε στην Κάρυστο της Εύβοιας το 1942. Ποιητής και Δοκιμιογράφος. Ανήκει στην εκδοτική ομάδα του περιοδικού ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ. Έχει συνεργαστεί με το Πανεπιστήμιο της Νέας Σορβόννης (Paris III) και τη New Philosophy Society του Πανεπιστημίου του Εδιμβούργου.  Ασχολείται ιδιαίτερα με την ποιητική θεωρία του Ρομαντισμού.

 

Το εργαστήριο αστικού σχεδιασμού πραγματοποιήθηκε στην πόλη Πόρτ Σαϊντ της Αιγύπτου στο τέλος του Σεπτεμβρίου, του 2011.  Συμμετείχαν: το Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας με τη σχολή Αρχιτεκτόνων, το Πανεπιστήμιο M.S.A. του Καϊρου και το Πανεπιστήμιο του Πόρτ Σαϊντ με τις αντίστοιχες σχολές Αρχιτεκτόνων.

Θέμα του εργαστηρίου ήταν το μέτωπο της πόλης προς το κανάλι της Βόρειας εισόδου της διώρυγας του Σουέζ. Στην πόλη του Σαϊντ/Φουάντ έζησαν και εργάστηκαν προσεγγίζοντας τα τυπικά και τις τελετές της ζωής οι: Θεοκλής Καναρέλλης, Αναπληρωτής καθηγητής, Ιορδάνης Στυλίδης, Επίκουρος καθηγητής και δώδεκα φοιτητές και φοιτήτριες από το Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας και το Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης. Οι Α. Αποστολίνας (Α.Π.Θ.), Γ. Παπαγκίκας, Α. Ζωγράφος, Α. Παρασκευά, Α. Στρόγγιογλου, Ε. Στυλίδης (Α.Π.Θ.), Β. Κλειδέρη, Δ. Μαραγκού, Σ. Τριανταφύλλου, Ι.Δ. Καρούτη, Ε. Μίτσιου, Σ. Ψωμιάδη.

Δείτε την αφίσα.

 

Σελίδες: 163 64 65 66 6773